Kijk, je mag dan niets hebben met SUV's met een grob pk's, deze X3 M is nu al een interessant product. Want deze rakker toont ons al deels hoe de toekomstige M3 en M4 er uit zullen zien. Nee, niet visueel (alhoewel), wel qua techniek. BMW ziet dit dan ook niet als een X3 M, wel als een M3 X. Tja, de marketing moet betaald worden natuurlijk.

5 year in the making

Nu goed, even een stap terug. De X3 M dus, een auto die opvallend laat het podium oprijdt. Want hoewel BMW niet vies is van nieuwe segmenten aan te snijden, kennen we al jaren de Mercedes GLC 63 AMG, de Macan Turbo en zelfs de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio. BMW stond er bij, keek toe en werkte op haar eigen tempo aan een antwoord.

Dat kan je letterlijk nemen, want het Duitse merk spendeerde bijna 5 jaar aan de ontwikkeling van deze opgepompte rakker. Deels te wijten aan een generatiewissel maar ook dankzij het moeten fine-tunen van een compleet nieuwe mechanische set-up. Om maar te zeggen dat de Duitsers meer werk hadden met de techniek, dan met het uiterlijk.

M as asual

Want eerlijk is eerlijk, de M-formule werd amper aangepast voor deze X3 M. Denk dan aan de uitgeklopte voorbumper, de obligatoir subtiel bredere wielbogen en de vier einddempers achteraan. De X3 M is zo herkenbaar als een Big Mac. Niet dat we daarmee willen zeggen dat deze rakker er uit ziet als een uitgezakte hamburger, want hij staat best viriel op zijn poten.

Belangrijker nog, de X3 M - en bij uitbreiding de X3 - heeft nog geen last van megalomane niertjes vooraan. Nee, hoewel hoogst performant, ziet deze M op stelten er nog hoogst ingetogen uit. Zakelijk, als een Duitser. Maar wel eentje die in het weekend naar de SM-club gaat.

Beest van een motor

De krachtbron voorin is namelijk beestig. Een 3-liter zes-in-lijn met turbokracht. Ook daar lijkt het identiek aan voorgaande M-producten, alleen is deze straight six compleet nieuw. Daarbij werd niet gekeken op een ontwikkelingskost meer of minder. Delen van het blok zijn 3D-geprint, waardoor het totale blok ook minder weegt. De turbo is voortaan responsiever en vooral: in Competition-trim mag het blok 510 pk opwekken. Vijf... honderd... en... tien... pk. In een compacte SUV. Jep, de wereld is officieel zot geworden.

Laat er dan ook geen twijfel over bestaan. Deze nieuwe 3-liter is een absoluut beest. Hij maakt vort zonder verpinken en de rode zone van 7.200 opm is uitzonderlijk voor een turbogeladen blok. Dit is een blok dat zonder twijfel met groot gejuich onthaald zal worden in de nieuwe generatie M3 en M4. Al zeker in combinatie met de 8-trapsautomaat die van manueel schakelen (via de flippers) geen straf maakt.

Emotieloos

Toch is de S58 (BMW-jargon voor het nieuwe motorblok) niet zonder zonde. Of specifieker: hij neemt een oude kwaal van zijn voorganger over, de S55. Jawel, ook deze nieuwe zes-in-lijn klinkt weinig opzwepend. Sinds de nieuwe WLTP-normen zijn motoren sowieso al gemoffeld qua uitlaatgeluid maar M's nieuwste klinkt zo generisch als een... tja... Big Mac.

Je krijgt dus geen rechtstaande haren op je nek als je richting de rode zone ramt. Wat je wel krijgt is een enorme schop tegen de rug. Al kan dat ook van de ophanging zijn. Want deze X3 M is hard. Steenhard. Stijf, stroef, stug en zowat elk ander synoniem dat je op synoniemen.net kan vinden. Dankzij de 21-duims velgen maar ook door de ophanging die geen greintje meegeeft.

Verdoken M-genen

Nu, misschien kan dat leuk voor je klinken. Want hard, dat is toch sportief, niet? Niet. Zo toont BMW bijvoorbeeld met de nieuwe 3 Reeks dat je een comfortabele rit kan verzoenen met een precieze sturing en ophanging. Deze X3 M lijkt eerder of Kevin van om de hoek bestelde wat onderdelen via eBay en zwierde het geheel onder zijn projectwagen. Er is geen samenhang. De uitlaat dreunt vervelend in het interieur, de sturing is bijna hilarisch zwaar in de sportstanden en de ophanging lijkt eerder uit 4 bakstenen en een metalen balk te bestaan.

Dat is zonde. Want er zijn momenten dat je voelt dat hier écht wel goede M-genen in zitten. De bocht uitsturen met het merendeel van de kracht op de achteras, een niet uit balans te brengen carrosserie bij lastenwissels en een acceleratie die alles ten zuiden van Tesla voor dood achterlaat, dat soort zaken. Alleen... waarom moest het nu zo verdomd hard, BMW?

Touring to Alpina

Deze X3 M vervoegt dus een illuster rijtje van hoogperformante compacte SUV's. Denk dan aan de Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio met een basisprijs van 93.400 euro, de Mercedes-AMG GLC 63 met een instapprijs van 98.373 euro en de Porsche Macan Turbo van 95.299,60 euro. De X3 M? Die kost je minimaal 95.260 euro. Al heb je dan wel de variant met 480 pk. De Competition met de volle 510 paarden kost je 99.260 euro. Een vanafprijs, uiteraard.

Enfin, veel geld voor een SUV met een gigantisch vermogen. En hoewel we nu het eeuwenoude verhaaltje boven kunnen halen dat je beter de stationwagenversie kan kopen - omdat die goedkoper is, beter rijdt, praktischer voor de dag komt en zuiniger is - bouwt BMW natuurlijk geen M3 Touring. Dan maar een M340i Touring? Of beter nog, een Alpina B3 Touring! Je zal het je geen seconde beklagen.

Conclusie

BMW dipt haar teen in de poel van de compacte power-SUV. En power, dat heeft deze X3 M Competition niet te kort. Alleen mist het eindproduct een samenhangende ophanging. Zelfs een Abarth 500 voelt naast deze X3 M aan als een Citroën DS. Hou de knip dus nog maar even op je portefeuille, wacht op de nieuwe M3 en bid dat die de ophanging niet blindelings over neemt van deze X3 M...