Ideeën kunnen romantisch zijn. Denk maar aan een kaarslichtdiner op een terras in een pittoresk dorp in Zuid-Frankrijk. Wat de gedachte er echter niet bij vertelt is dat de ober waarschijnlijk hopeloos arrogant is, muggen je levend villen en de vis wat zuur smaakt. Kortom; het is niet omdat een idee romantisch klinkt, dat het ook een goed idee is. Ultiem voorbeeld; de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen.

Klinkt goed, werkt niet.

Een mobiliteitsidee dat in haar huidige hoedanigheid nooit zal kunnen werken trouwens, want het romantische openbaar-vervoer-idee is er eentje van elke tien minuten een trein naar eender welke locatie. Een concept dat werkt in steden zoals Parijs en Berlijn maar nooit uitgewerkt kan worden over de 30.000 vierkante kilometer van België. Toch is het treinnetwerk geen complete verspilling van belastinggelden, ruimte en natuur. Want de NMBS heeft onbewust - letterlijk - de weg geplaveid voor dé mobiliteitsoplossing in België; de autonome wagen.

We zitten in de autosector namelijk met een bijna onoplosbaar vraagstuk. Eentje die openlijk afvraagt hoe we nu de autonome wagen gaan implementeren in het huidige verkeer. Want al die file-assistenten klinken dan wel romantisch, in de realiteit kan geen enkele productiewagen met autonome tech aan boord meer dan 500 meter rijden in een stad zonder stevig de fout in te gaan... en dat gaat 'ie ook de eerste decennia niet kunnen. Niet de schuld van de technologie, wel de schuld van de onbetrouwbare variabelen (lees: voetgangers, fietsers, chauffeurs van een niet autonome wagen). Als we je vertellen dat de technologie in staat is om een stilstaande fietser te herkennen maar geen idee heeft wat nu de voor of achterkant is, dan weet je toch genoeg?

Tijd om het treinnetwerk in de formule te gieten. Want aan de éne kant hebben we autonome wagens die perfect kunnen werken zolang ze enkel maar met elkaar moeten communiceren en kunnen opereren in strikt afgelijnde omgevingen, aan de andere kant hebben we een netwerk van 'wegen' waar variabelen tot het minimum zijn beperkt. Zo moeten treinen geen voorrang van rechts geven op een fietser, bijvoorbeeld. Voel je zelf de oplossing al komen? Wat als we alle spoorwegen in België ombouwen tot een snelwegnetwerk voor autonome wagens...

Beeld je dan ook in dat je met je auto zelf tot aan het station rijdt en daar de autonome technologie het over neemt, communiceert met de andere wagens op het netwerk, zich mooi invoegt aan 120 km/u en in konvooi mee tuft naar waar je moet, automatisch de afrit neemt bij het station dat het dichtst bij je bestemming ligt en daar op een lange afrijstrook je terug verplicht het stuur over te nemen. Klinkt romantisch toch?

De bezetting van het huidige treinnetwerk zou alvast van "sporadisch" naar "continu in gebruik" gaan. Autodeelbedrijven (genre: Cambio) kunnen autonome voertuigen voorzien voor de huidige pendelaars en het bestaande wegennet wordt Frank Focketyn-gewijs serieus ontlast. Iedereen wint in deze situatie. Alleen zullen overheid, NMBS en bewoners in de omgeving van een spoorweg/station er alles aan doen om hier een stokje voor te steken. Waardoor we met z'n allen stil blijven staan. Letterlijk en figuurlijk...