Racegames, je hebt ze in geuren en kleuren. Need For Speed, dat is echter een instituut. Want al sinds 1994 (!) laat de Need For Speed-reeks gamers voelen wat het is om te scheuren over de straat (en circuit). Een reeks die dus maar liefst 25 jaar oud is en daarmee ouder is dan Vlaamse soap Thuis. Meer nog, de nieuwste in de reeks, Heat, is eigenlijk numéro 24 in de reeks. Denk daar maar eens over na.

Nagel op de cilinderkop

Sinds de hergeboorte van de reeks in 2015 doen de hersenen achter de reeks (Ghost en EA) er alles aan om alle hoogtepunten uit de lange geschiedenis samen te smelten tot de ultieme racer. Een mix van straatracen, toegankelijke controls, politieachtervolgingen en tuningsmogelijkheden. Bekijk je Heat vanuit dat standpunt, dan slaat het spel de nagel op de kop.

Heat is namelijk een eerbetoon aan Hot Pursuit... maar evengoed aan Underground 2. Een ode aan visueel heerlijke games en de übervette autocultuur van 2019. Dit is de Fast and the Furious van de racegames. Ietwat fout maar daarom niet minder begeerlijk. Een guilty pleasure, zeg maar.

Nacht...

Zo is het verhaal in Heat even hol als de uitgesneden pompoenen die liggen te rotten in de compostbak. Straatschoffie wil carrière maken in de racewereld, trekt naar stad zonder auto, koopt er meteen dikke E30 M3, vliegt de straat over in illegale races. Starten met een aftandse Toyota Yaris T Sport? Zo rol je niet in Heat. Kwestie dat de lokale politie niet omvalt van het lachen.

Die politie gaat 's nachts naar je op jacht als katten naar een prooi. Een heus kat-en-muisspel is het resultaat. Des te langer je blijft racen en geen rust opzoekt in een schuilplaats, des te meer respect je van andere racers krijgt. Alleen zal de politie steeds zwaardere middelen inzetten om je een halt toe te roepen. Word je gepakt? Dan verlies je reputatie én mag je een sommetje geld achterlaten (onder de toog?) om verder te racen.

... en dag

Dat geld verdien je overdag. Door deel te nemen in "officiële" racewedstrijden. Wedstrijden die evenwel in dezelfde stad worden gereden maar ditmaal zijn afgezet met barricades. Waarom de politie je overdag niet gewoon opwacht aan die races, dat is ons een raadsel. Geen popo dus overdag, enkel collega racers die legit willen racen.

Dat racen voelt nog steeds absurd arcade aan... maar wel tegenwoordig op een goede manier. Nee, dit is geen Assetto Corsa maar Heat heeft ook niet meer het gevoel een smartphonegame te zijn. Het racen voelt net vloeiende genoeg aan om je niet te storen. Daarnaast geeft Need For Speed je eindelijk diepgaandere tools om je auto strak dan wel losjes af te stellen. Voor de drifters maar ook voor de racelijnzoekers.

Realistische tuning... nu ja

Daarmee hebben we nog maar de tip van de tuningijsberg afgeknald. Want tuning, dat is er ook. Veel. Over bumpers, spoilers en uitgeklopte wielkasten kunnen we kort zijn; heftig maar nog steeds niet zo uitgebreid als in NFS Underground 2. Een handjevol bumpers, twee bredere spatborden en een klein aanbod aan absurde spoilers, daarmee moet je het doen.

Gelukkig maakt de mechanische tuning veel goeds. In Payback (2017) moest je jouw bolide upgraden via Speed Cards, een afschuwelijke vorm van loot boxes. In Heat zijn die gelukkig verdwenen en maken ze plaats voor realistische upgrades. Van een turbo, over een twin turbo tot een supercharger. Jij kiest, met in-game-geld, niet door een draai aan het rad. Een motorswap? Het kan. Je kan zelfs de bandensoort kiezen. Van driftbanden tot offroadbanden. Het naar eigen wens aanpasbare uitlaatgeluid is de kers op de taart.

Conclusie

Het lijkt er op dat EA Need For Speed terug op de rails heeft gekregen. Simpelweg door te luisteren naar de gamers. Verwacht hier geen diepgaande racegame van, wel een actiefilm onder de racegames. Vermakelijk, over the top, visueel aantrekkelijk en recht op de kop. Wie wil er tenslotte nu niet met een Ferrari Testarossa door de nacht scheuren?

Need For Speed Heat is nu beschikbaar voor PC, PS4 en Xbox One.
Review van Need For Speed Heat op PS4 met een PS4 Controller