Als we het over twee gezichten hebben, hebben we het niet over zijn goeie en slechte kanten. De Tiguan is er daadwerkelijk met twee verschillende snoeten. Zo is er de met chrome beklede versie en de versie met een bumper die zich meer leent voor offroadgebruik. Wil je echt iets anders, kies dan voor het derde gezicht door het R-Line pakket te monteren, dat geeft hem een sportiever aanzicht, voor zover je dat van een SUV kan verwachten.

Volkswagen volgt met deze Tiguan de bestaande trend van grotere wagens met minder gewicht. Zo werd er 50 kg bespaard, terwijl de wagen wel 6 cm langer en 3 cm breder en hoger werd. Dat lukt de Duitsers door de Tiguan op het MQB-platform te zetten, een platform dat de wagen deelt met onder andere de Golf en de Passat. De looks zijn iets minder scherp dan bij zijn voorganger maar laat dat geen nadeel zijn. Want de vollere vormen doen de wagen volwassener ogen, een beetje als een kleine Touareg. Plomp noemen we het niet, daarvoor zijn de verhoudingen correct. De looks van eerdergenoemde Passat zijn her en der herkenbaar, kijk maar naar de brede grille of de rode achterlichten.

meer ruimtekeuze

Herkenbaar is het ook binnenin. Volkswagen plant moeiteloos de instrumentencluster over uit andere modellen, waardoor we het ietwat saai durven noemen. Dat neemt echter niet weg dat de inzittenden kunnen genieten van hoogwaardig materiaalgebruik en een doordachte ergonomie. En aangezien de wielbasis met 7 centimeter groeide, hebben ze tegenwoordig ook wat extra ruimte, waardoor je stilaan twijfelt of je die brave Golf Plus toch niet zou laten staan voor zo'n stoere Tiguan. De achterbank is verstelbaar over 18 cm maar de bagageruimte biedt ruimte voor 615 tot zelfs 1.655 liter. Verder noteren we ook de komst van het Active Info Display, het digitale display dat je ook al in de Passat zag en de 360° camera, een item dat we bij het parkeren en offroaden eigenlijk niet meer zouden willen missen.

Offroaden doe je best met een 4Motion Tiguan. Die maakt gebruik van de Haldexkoppeling die je ook in de Golf Alltrack terugvindt en die de krachten mooi tussen voor- en achteras verdeelt naargelang de noodzaak. Een draaiknop op de middenconsole maakt het mogelijk om met een simpele draai te wisselen tussen de verschillende rijmodi.

strak in het pak

Hoe je die knop ook draait of keert, wanneer je over oneffenheden rijdt voel je dat de Tiguan vrij strak staat afgesteld. Niet dat het oncomfortabel wordt, maar over een drempeltje knallen doe je toch alleen maar de eerste keer. Verder gedraagt deze Tiguan zich als een voorbeeldige metgezel op de weg.

Op het moment van testen was de Tiguan enkel beschikbaar als 2.0 TDI met 150 of 190 pk. Tegenwoordig zit er echter ook een 115 pk-variant bij, of je kiest voor de 1.4 TSI met 125 of 150 pk. Wie dieselt, legt daar minimaal 28.530 euro voor op tafel. Dat vinden wij alvast een flink bedrag, al wordt dat gerechtvaardigd door de woorden 'hoogwaardig' en 'snufjes' die we hierboven reeds aanhaalden.

conclusie

De nieuwe Tiguan gaat waar de vorige ook gegaan is. Alles wordt wat beter, maar je kan moeilijk spreken van een revolutie. Dat hoeft ook niet, want de Tiguan was al een degelijke metgezel, die af en toe eens een stapje offroad wil zetten. Het geheel mag wat saai zijn, uiteindelijk zit alles wel degelijk in elkaar. Goeie zet dus van Volkswagen om niet aan de basis van de Tiguan te raken en zo het nu al ruime koperspubliek verder te overtuigen.