Mazda is on a roll. Want op nog geen vijf jaar tijd - en met dank aan het KODO-design - wist het Japanse merk zich om te vormen van sensibel alternatief naar de aangenaam stilistische keuze. Een strategie die met de komst van de Mazda2, 3 en MX-5 nog wat kracht wordt bijgezet. Het zijn trouwens die wagens waarom we na drie jaar opkijken tegen een facelift van de CX-5 en de Mazda6. Want al die slimme technologie moet natuurlijk zo snel mogelijk een weg vinden naar de bestverkopende modellen van het gamma.

De ziel van beweging met LED's

Visueel zal je het er niet meteen aan zien. Want buiten de voor een facelift typisch hertekende lichtsignaturen (lees: de manier waarop de lichten schijnen) valt er bitter weinig nieuws te rapen. Of je moest de loep erbij nemen, dan bemerk je een hertekende grille, Led-mistlichten, een nieuw setje velgen en een nieuwe zilveren kleur. Laat dat echter geen teleurstelling zijn, want drie jaar na tekendatum valt 'De ziel van beweging', een zwierige woordkeuze door Mazda omgedoopt als KODO-design, nog altijd heerlijk op het netvlies.

Niet voor niets dat je - op het vlak van design - Mazda kan vergelijken met het Alfa Romeo van weleer. Want als het design van de Mazda6 je niets doet, dan stellen we voor om even langs de plaatselijke Pearl te stappen.

Simply clever

Is het buiten nog een vervolgverhaal, dan opent Mazda binnenin een nieuw hoofdstuk. Want de veranderingen zijn niet enkel legio, maar ook opmerkelijk. De meest in het oog springende is het infotainmentsysteem dat voortaan zweeft op het dashboard ware het een iPad. Een designfoefje waaraan designers bij verschillende merken verslaafd lijken, maar door Mazda wordt verdedigd als 'veiliger om af te lezen'. Het 7-duims scherm, dat recht vanuit de Mazda3 komt, doet alleszins zijn werk naar behoren. Bedienen doe je het systeem via de rotary comander op de middenconsole. Die veredelde draaiknop heeft niet de visuele flair van systemen die je pakweg bij Audi en Mercedes vindt, maar blinkt wel uit in simpel gebruiksgemak. Gewoon simply clever, zoals het moet.

Daarnaast kan je voor het eerst beschikken over een head-updisplay in de 6'er. Niet wereldschokkend natuurlijk, maar het is een fijne optie die ook nog eens goed werkt. Passagiers achterin, die mogen optioneel hun bips dan weer opwarmen met de stoelverwarming. De afwerking zou tenslotte moeten genieten van opgewaardeerde materialen. Of wat had je gedacht bij een facelift?

1 punt wat?

Grote nieuwigheid onder de kap is een 2.5-liter viercilinder benzine. Die SKYACTIV-G is goed voor 192 pk en 256 Nm en zal vooral Luxemburgs cliënteel bekoren. België is natuurlijk verknocht aan de diesel. Die is 2,2-liter groot en komt in twee vermogensversies. Helemaal bovenaan vinden we 175 pk en 420 Nm, iets teruggeschroeft vind je 150 pk en 380 Nm. Tenslotte is er nog steeds de 2.0-liter benzine met 145 of 163 pk (steeds 210 Nm).

Een verzameling aan blokken en uitvoeringen die over een stuk meer ademruimte beschikken tegenover de concurrentiële 1.6'jes die je overal met hopen vindt. Enkel de dikste, de 2.5-liter, stelt ietwat teleur door het gebrek aan koppel. Alsof het blok net nog een extra stomp onderin mist. De meerwaarde ervan is dus niet echt duidelijk. Zeker niet voor de Belgische markt.

criminele waardes

Wij hadden alvast de meeste leute met de 150 pk diesel wagon, die we maar meteen met het nieuwe vierwielaandrijvingssysteem over de bochtige wegen in de buurt van Barcelona stuurden. Een systeem dat trouwens wordt overgedragen uit de CX-5. Daardoor is het geen AWD pur sang. Want onder gewone belasting gaat 100 procent van de kracht naar de voorwielen. Pas bij detectie van gripverlies (dankzij 27 sensoren) kan tot 40 procent naar de achterwielen worden gestuurd. In mensentaal? De Mount Everest ga je er niet mee bedwingen maar bij het betere bochtenwerk merk je dat de limiet van gripverlies een stuk hoger wordt gelegd. Zonder dat je daarbij ooit het gevoel hebt dat het systeem haar werk aan het doen is.

Het voordeel van zo'n voorwielvierwielaandrijving (Heerlijk Scrabble-woordje) is dat het verbruik en de CO2-uitstoot crimineel laag liggen. We gaan je dan ook geen gokje laten doen. Een Mazda6 2.2 SKYACTIV-D met 150 pk én vierwielaandrijving tekent een normverbruik op van 3,9 liter per honderd kilometer en een CO2-uitstoot van 104 gram. Dat zijn waardes om weg te lachen. Nu, in de realiteit ligt dat verbruik een stuk hoger, maar de overheid belast niet op je reëel verbruik natuurlijk...

Waar zijn die MX-5-invloeden?

Het groen karakter en die extra homp grip ten spijt, mist de vierwielaandrijver wat feeling. De schuld daarvan leggen we bij de stuurinrichting. Die is te licht en mist communicatie wat spijtig is voor een auto van zijn omvang. Gek, want Mazda is tenslotte in staat om heerlijk bochtgerief te maken zoals de MX-5. Waar diezelfde techneuten waren tijdens het ontwikkelen van de Mazda6, het is ons een raadsel.

Zit je eenmaal op de autostrade en moet je - normaliter - minder aan dat stuur draaien, dan is de cabine volgens Mazda 25 procent stiller dan bij het pre-faceliftmodel. Hoewel we daar akkoord mee gaan qua motorgeluid valt er toch best nog wat windgeluid te bespeuren aan de hoogte van de zijspiegels. Nu ja, je radio enkele eenheden hoger zetten en dat euvel is opgelost. Het is maar een klein minpunt, want de 6 blinkt uit als een aangename reisgezel.

Hypotheek vriendelijk

Hoewel Mazda maar al te graag met de premiumterm rondzwiert, moet je de 6 concurrentieel nog altijd tegenover een Skoda Octavia Combi, Peugeot 508 en Opel Insignia Tourer zetten. Een soort van sub-premiumsegment om iedereen gelukkig te stellen. Een segment waarbij je betaalt voor wat je krijgt, in plaats van de badge op de motorkap. Dat is ook zo voor de Mazda6 wat met zijn instapprijs van 25.190 euro moet je geen hypotheek afgaan. Meer nog, die instapprijs is van toepassing op de Sedan en de Wagon, want de Japanners maken geen prijsonderscheid tussen beide varianten.

Daarnaast zal je niet achterover vallen van de optieprijzen. Want buiten de correcte prijzenpolitiek voor uitrustingsniveaus laat je bijvoorbeeld 850 euro achter voor een navigatie (als het er nog niet opzit). Niet onoverkomelijk lijkt ons. De meest populaire 2.2-liter diesel met 150 pk heb je vanaf 29.590 euro. Vink je de vierwielaandrijving aan (enkel beschikbaar op de Wagon), dan leg je nog eens een supplement neer van 2.000 euro. Ga je voor alles dat je maar kan aanvinken (en dat is een hoop) in combinatie met 175 pk aan dieselkracht en vierwielaandrijving, dan ben je nog steeds maar 40.590 euro kwijt. Klinkt veel voor een Mazda, maar voor die prijs heb je een instap BMW 320d xDrive Touring. Het is maar hoe hard je tilt aan de merknaam.

Conclusie

Mazda heeft de 6 met de slijper nog net iets aangescherpt. Zonder daarbij het origineel pijn te doen. Visueel en qua comfort een dijk van een wagen, die op vlak van rijgedrag wat botte potloodpunten laat liggen. Met de facelift klopt de Mazda6 aan bij de premium-deur, maar binnen mag hij nog niet. Dat hoeft ook niet, want waar hij nu zit beleeft hij de tijd van zijn leven.