Aangenaam vertoeven
De lijnen liegen er niet om, Opel wil verleiden met deze Insignia. Op minder dan een jaar tijd werden dan ook al 140.000 exemplaren verkocht. Al ligt dat niet enkel aan het design. Ook binnenin ging de wagen er op vooruit. We waren niet dadelijk fan van de kleurencombinatie in onze testwagen. Het zilvergrijs zorgt er in combinatie met een crèmekleurig interieur voor dat de wagen nogal bleek overkomt als je hem benadert. De chromé accenten op het kofferdeksel, rond de zijruiten en in rond het radiatorrooster komen nu eenmaal sterker over bij een zwarte koets. Maar dat laten we ons nu even niet aan het hart komen, het is binnen dat je de meeste tijd doorbrengt. Daar heb je een zicht op een zwart dashboard dat onder een bepaald licht een chocoladetint krijgt. De overgang naar de rest van het crèmekleurige interieur gebeurt via de inleg in imitatiehout, die overigens erg geslaagd is. We zijn wat verwend geweest tijdens de voorbije rijtests, maar tijdens de test met de Insignia merkten we dat semi-lederen interieur geen straf is. De zetels zitten goed, al bieden ze wat weinig steun bij bochtige wegen.

Aandacht erbij houden!
Over de indeling van de knoppen op het dashboard zijn we nog steeds niet tevreden, je vergist je erg vaak van draaiknop, aangezien je met twee van de drie draaiknoppen de info op het scherm van DVD800 Navi multimediaspeler kan switchen, alleen is het nooit de knop die je op dat moment vasthebt. De keren dat het volume van de radio zachter ging toen eigenlijk op de navigatiekaart moest ingezoomd, zijn niet op één hand te tellen. Het lijkt eenvoudig, maar in een reflex strek je je hand uit naar de verkeerde knop. Het geluid van de ‘gewone’ radio is overigens ok, al merk je wel de meerwaarde van een Bose systeem dat in de 2.8 benzine zat. Ook is het systeem van de Opel Eye niet onfeilbaar. Het gebeurt vaak dat het systeem een snelheidsbeperking niet opmerkt en bij dynamische borden boven de snelweg laat ie het helemaal afweten. Ook bij regenachtig weer geeft het systeem afwezig, iets wat niet handig is in een plensbuiland als België. Op dat vlak moet Opel nog eens naar de les bij BMW, die er in slaagt een weliswaar duurder systeem feilloos te laten functioneren onder alle weersomstandigheden. De Lane Departure warning was dan wel weer handig, al klinkt het geluidssignaal nogal onbeschaafd hard, maar als je in gedachten verzonken was, ben je wel in één klap terug bij de les.

Omgekeerde wereld
Voor de motorisatie gaat Opel uit van een onconventionele gedachtengang. In plaats van een futloze motor die hard moet werken te monteren, gaat Opel de topmotor voorzien van ecoFLEX-attributen. Deze beperken zich tot aangepaste banden met lage rolweerstand (nog steeds 17”, 18” op onze testwagen), aangepaste verhoudingen voor de versnellingsbak en een hertekende bodemplaat die de lucht beter moet geleiden. Daardoor heeft deze ecoFLEX-versie van de Insignia 2.0 CDTI met 160pk dezelfde prestaties als de standaard-diesel met hetzelfde vermogen. Enkel het verbruik moet lager liggen, Opel maakt gewag van een gemengd verbruik van 5,2l voor de ecoFLEX tegenover 5,8l voor de gewone variant. Wij reden vooral snelweg en kwamen aan een gemiddeld verbruik van 5,8l/100km uit. Met een volle tank kom je zo een goeie 1.200km ver. De CO2-uitstoot van de ecoFLEX is volgens Opel ook gunstiger, met slechts 136g/km. Al blijft dat ook weer afhankelijk van de rijstijl en is dat vatbaar voor interpretatie.

Volks geluid
Aan het vermogen zal het niet liggen, de 160pk zijn ruim voldoende om de 1.503 kg zware auto vooruit te stuwen. Al moet wel gezegd dat het vermogen erg lineair opkomt, zo erg zelfs dat je niet gelooft dat je met 160pk onderweg bent. 130pk zou je de wagen zeker geven, maar daarvoor blijft hij te lang doorgaan. Het koppel bedraagt 350Nm, evenveel als de 2.8 V6T benzinetopper. De roffel van dieselmotor klinkt wat volks en rauw tegenover zijn concurrenten, zeker bij een koudstart. Ook tijdens het rijden blijft een rauwe klank het interieur binnendringen, al wordt het nooit storend. De versnellinsgbak met aangepaste verhoudingen schakelt vlot op, al werd hij hakerig bij het terugschakelen, zo ging van 3 naar 2 niet wanneer je sneller dan 40km/u reed. Ik plaats hierbij de noot dat het aan de bak van de testwagen kan gelegen hebben, aangezien ik er geen logische reden voor kan bedenken. De Insignia ecoFLEX is voorzien van een schakelindicator, die je meegeeft wanneer op te schakelen als je zelf de toerenteller niet graag in de gaten houdt. Ook hier voelt de wagen zichgoed als je zo snel mogelijk in een hogere versnelling rijdt.

Gevulde portefeuille
De Opel ecoFLEX-lijn op de CDTI 160pk heeft ook een prijs, en die ligt met zijn € 27.850 (in Edition-basisversie)slechts € 350 hoger ligt dan de gewone motor met hetzelfde vermogen. Voor wie die prijs wat hoog vindt, is er ook een 130pk ecoFLEX-aanbieding, die nog eens € 1.150 goedkoper is. Een 5-deurs kost je € 400 meer, voor de SportsTourer met ecoFLEX 160pk leg je 1.100 extra op tafel. Onze testwagen was als Cosmo uitgerust, waardoor hij voor €29.650 de jouwe wordt. Voor dat geld krijg je wel heel wat extra mee. Zo is de Cosmo onder andere uitgerust met automatisch dimmende spiegels, elektronische handrem met Hill asssist, Premium Climate Pack, 17” velgen, mistlampen vooraan en een op 6 manieren verstelbare passagierszetel. Handige optie lijkt ons het de Park Pilot, de Opel Eye laten we liever links liggen.

Conclusie
De Opel Insignia is iets meer dan een jaar op de markt en blijkt een waar verkoopssucces. Het klinkt wat eng, maar het lijkt dat de verkoop stijgt elke keer er weer onzekerheid is over het voortbestaan van een aantal fabrieken. Maar het nieuws over Opel is niet het enige waarop de verkoop aantrekt. De lijnen van de wagen mogen er best zijn, de motoren werden verbeterd en binnen zit je gewoon comfortabel, zonder al teveel franjes. Ook de motor is dat, de 160pk is een mooie keuze, een pak beter dan een 110pk, en een meerwaarde bovenop de 130pk. Hij verbruikt evenveel als die laatste, maar je bent een tikkie sneller (9,9s) weg aan de lichten.

Tekst: Sven Geiregat
Foto's: Joeri Mertens
Met dank aan Opel Belgium voor de testwagen