De updates - Tesla doet niet aan facelifts - zijn eigenlijk vooral te spotten door de kenner. De "Chrome Delete"-optie, waarmee Tesla voorheen alle blinkende accenten op de Model 3 verving door zwarte strips, komt nu standaard op de wagen. Onze Performance-versie krijgt daarbij als enige keuze nog de Uberturbine-velgen. Herkennen zul je 'm.

Bekijk hier onze video:

glanzend zwart is passé

Een andere update situeert zich op comfortvlak, door het toevoegen van een automatisch openende kofferklep die je door een druk op de kofferbakgreep zelf of via het touchscreen op de app kan bedienen. Verder besteedden ze bij Tesla ook extra aandacht aan het verbeteren van de geluidsreductie in het interieur door onder meer dubbele beglazing te monteren. En zo komen we al snel bij de binnenkant. Daar zijn er nieuwe dorpellijsten in matzwart en klikken de zonnekleppen tegenwoordig magnetisch vast. De middenconsole krijgt een ietsjes anders uitziende lay-out en wordt voortaan ook in matzwart afgewerkt. Tesla voegt verder nog een aantal USB-C- en USB-A-poorten toe, want niet alleen je auto moet af en toe worden opgeladen onderweg.

Wat dat laden betreft: de Model 3 profiteert bij de upgrade ook van een ruimer rijbereik. Sinds de vernieuwing kan je in theorie 576 kilometer ver, 37 kilometer verder dan voorheen. In de praktijk blijkt dat we bij een temperatuur van 10-15° C telkens tot een goeie 460 kilometer konden opladen, al beperkt Tesla standaard het opladen tot nét-niet-aan-het-randje, dat zou beter zijn voor de levensduur van de accu. Dat zijn cijfers die we gewoon zijn van een benzinemotor, terwijl Tesla de Model 3 hier wel in Performance-versie voor onze neus zet.

Dat wil zeggen dat we zowat 513 pk onder de kap krijgen. Naar het exacte vermogen is het raden, omdat Tesla niet scheutig is met de vermogenscijfers. Vooraan krijgen we 215 pk, de achterwielen slikken 298 pk en desgewenst combineert de Tesla beide vermogens afhankelijk van de omstandigheden. Het blijft een fenomenaal vermogenscijfer voor een auto die er uitziet alsof hij van je grootvader of je buurvrouw zou zijn. Geen opvallende diffusors, geen luchthappers, alleen een kleine vermelding achterop de kofferklep dat het niet om de standaardversie gaat.

Die vermelding is wat de anderen zien als we ervandoor stuiven aan het verkeerslicht. Met een 0-100 km/u-tijd van slechts 3,3 seconden is dat geen grote moeite. Al is dat niet het enige waar die Model 3 goed in is, want het is verbazend hoe goed hij zijn 1,9 ton aan massa kan verbergen. Natuurlijk is de keuze voor het plaatsen van de accu's onder de inzittenden een beïnvloedende factor, toch stuurt de Model 3 lekker strak door de bochten. De Perormance-versie ligt trouwens een stukje dichter tegen de grond.

welkom in de toekomst

Het rijden met een Model 3 en met een Tesla in het algemeen blijft een bijzondere ervaring. De Californiërs hebben lak aan tellerpartijen en vele metertjes. Veel liever geven ze onze Model 3 een tablet in de middenconsole ter grootte van een klein televisiescherm. Daarop kan je alles. Van de status van je wagen - staat hij aan? - over het ingeven van de navigatie tot gaming, al kan dat laatste alleen als de wagen stilstaat. Het valt op hoe de Tesla eerder een computer is met een auto errond gebouwd. Zo kan bij de verschillende games het stuurwiel gekoppeld worden voor een volledige simulatie-ervaring. Bij de kinderen was de Emission Mode dan weer de prijzenpakker, goed voor minutenlang de slappe lach.

Dat neemt allemaal niet weg dat er ook wat dingen gemist worden in de Tesla. Zo zouden we graag een head-updisplay zien, want als je je ogen van de weg moet halen om de snelheid af te lezen wordt het allemaal wat veel heen-en-weergekijk. Het tablet waar alle info te zien is zorgt ook voor veel prikkels, waardoor de aandacht op de weg verslapt. In een ideale wereld rijdt de Tesla volledig autonoom en moet je als chauffeur alleen maar achteroverleunen en een filmpje kijken, maar zover zijn we nog niet.

allo concurrentie

De Model 3 werd destijds al snel de 'betaalbare Tesla' gedoopt. Gezien de Model S voor 90.000 in de catalogus staat, is de 49.990 euro die Tesla voor de Standard Range Plus vraagt inderdaad betaalbaar, maar vraag het aan de man in de straat en die heeft een ander idee over 'betaalbaar'. Qua rechtstreekse concurrentie denken we bij de Tesla Model 3 spontaan aan de Polestar 2. Die kost een paar duizend euro minder maar moet het dan ook met een lagere actieradius stellen, nog altijd een van de sterktes van Tesla. Voor de Model 3 Performance die wij meenamen vraagt Tesla 63.990 euro zonder opties. Die optielijst is vrij kort, met het erg dure Multicoat Red als metaallak, een wit interieur en AutoPilot of Full Self-Drive.

conclusie

Daar waar Tesla een jaar of drie geleden de markt van de elektrisch aangedreven middenklasser nog volledig voor zich had, moet het nu steeds meer concurrentie dulden. De update de Tesla aan de Model 3 doorvoerde moet hem opnieuw een stapje vooruit zetten op die concurrentie. De andere kijk die Tesla aanhoudt op voertuigen bouwen, zorgt nog steeds voor een frisse wind doorheen autoland.