De MPV-markt is dus ook gigantisch in Japan en productdifferentiatie is dan ook nodig. Geloof het of niet, maar deze vierkante monovolume is gericht naar een jong/modern publiek. En dat al sinds 1998. De recent gelanceerde Europese Cube is dan ook reeds de derde van zijn soort. Pas na 12 jaar  vinden de bonzen bij Nissan de Cube dus interessant genoeg voor onze markt. Of de Europeanen er klaar voor zijn, dat is maar af te wachten.

De vormgeving is alvast even wennen, maar wanneer je over het hele kubus-gedeelte bent, is de Cube eigenlijk nog niet zo lelijk. Opvallend is hij wel, nog nooit heeft een testwagen zo veel hoofden laten draaien. Zelfs tijdens ons bezoek aan de 24u van Francorchamps, waar de Posches en Ferrari’s talrijk aanwezig waren, kreeg deze Nissan het meeste aandacht. Of dat nu een goede zaak is laten we in het midden, want de meningen over het uiterlijk waren verdeeld. Waar we op de redactie wel overeen kwamen, is dat de Cube een aangenaam originele verschijning is, in het ietwat saaie Belgische wagenpark.

Het grote voordeel van zijn kubusvorm moeten we binnenin vinden. De Cube is een verrassend ruime auto voor een wagen van 3,98 meter. De achterbank is volledig verstelbaar, je kan dus veel beenruimte creëren door wat bagageruimte in te leveren. Die bagageruimte kan je tot respectabele 1.563 liter vergroten. Alleen jammer dat de achterklep verkeerd scharniert. Zo’n achterklep leidt snel tot frustratie in krappe parkeerplaatsen. Verder is het interieur goed afgewerkt met kwalitatieve materialen. De zetels zijn zacht en geven amper steun. Je zit als het ware “op de bok”, met de rechte voorruit heb je ook nog eens het gevoel dat je in een kleine bestelwagen zit. Ons exemplaar was uitgerust met een enorm panoramisch dak. Spijtig dat het dak niet open gaat, maar het draagt wel bij aan het ruimtelijk gevoel van de Cube. Alles is ergonomisch top in deze top spec Nissan, maar folietjes zoals de eigenaardige "mat" op het dashboard en de “carbon” afwerking kan je beter niet aanvinken. 

Onder de kap van onze kubus zit een 1.6 benzine die 110 pk en 153 Nm voortbrengt. Die is verkrijgbaar met een manuele 5-bak en een CVT-automaat. Met een sprint naar 100 km/u in 11,3 kom je niets te kort. Wij reden met de automaat, die doet 1,1 seconde langer naar de 100. De CVT valt in de stad heerlijk rustig de rijden, maar op de autosnelweg moet hij vervelend veel toeren maken om vooruit te geraken. Het verbruik met automaat en aerodynamische tekortkomingen viel dan ook wat tegen. Bij de opgegeven 7,0 l/100km mag je dan ook in de praktijk een litertje extra rekenen. Wil je een zuinige Cube, dan kan je voor de 1.5 diesel kiezen. De 110 pk sterke diesel is vlot genoeg en zou met amper 5,2 l/100km genoegen moeten nemen.

Stadsauto’s zijn niet van de comfortabelste. Hun kleine wielbasis laat dat meestal gewoon niet toe. De Cube is echter verrassend comfortabel. Zelfs bij lange ritten aan 120 km/u is het makkelijk uit te houden. Behalve wat windgeruis, heb je niet het gevoel in een kleine kubus te zitten. Ook bochten neemt hij beter dan verwacht. Door de vlakke zetels lig je al lang van je stoel voor de Nissan grip verliest. Wat bijdraagt aan het comfort, is dat de 1.6 volledig naar de achtergrond verdwijnt bij een constante snelheid (in tegenstelling dus tot accelereren).

In België is er nog geen verzadigde compacte MPV-markt en is er dus ook nog geen reden om zo radicaal te differentiëren. We kunnen de koper dan ook geen ongelijk geven om naar de homogenere Nissan Note te stappen. Die biedt immers bijna alles wat de Cube te bieden heeft. Het zal bij gevolg op smaak aankomen, want prijstechnisch verschillen ze niet veel. Wij vinden de Cube in ieder geval een verfrissende verschijning met een paar sterke kwaliteiten. Toch een beetje jammer dus  als we hem niet veel gaan tegenkomen.

Tekst: Wim Verboomen
Foto's: Joeri Mertens
Dank aan Nissan Belgium