What... Is this

De Paceman is een Sports Activity Coupe (of SAC). In mensentaal is dit gewoonweg een Countryman met twee deuren minder en een licht afhellend dak. Het merk past hier zijn succesformule weer ten volle op toe waardoor hij weinig verschilt ten opzichte van zijn grote broer. Toen we enkele jaren terug de Countryman onder ogen kregen was de reactie identiek aan die van nu. Mini is al lang niet meer “mini”. Zo meet de Paceman 4,11 (l) x 1,79 (b) x 1,54 (h) meter op. Eigenlijk hebben we hiermee de belangrijkste dingen gehad. De rest van het testverslag kan je in principe op vrijwel elke Mini toepassen. Laten we met het interieur starten.

herkenbaar op het randje van saai

Neem plaats op één van de vier zitplaatsen en wees welgekomen in het herkenbare - en lichtjes cliché - interieur: Grote wijzerplaat centraal, airco bediening in de vorm van het Mini-Logo en enkele coole vliegtuigstijlknopjes. Het stevige stuurwiel met daartussen de toerenteller en een dunne armsteun waar je net je Smartphoniaans toestel in kwijt kan zijn ook weer van de partij. De wagen is in ons geval weer goed uitgerust met opties waardoor we in grote gezapige lederen zetels kunnen vertoeven. Ze zien er prachtig uit en ze zitten ook navenant. Zijdelingse steun is meer dan voldoende.

Achterin is er plaats voor maximaal twee personen wegens de doorlopende middenconsole die de achterbank in twee verdeeld. Is er dan geen enkel minpunt te vinden aan het interieur? Toch wel, iets waar de huidige generatie Mini niet van af geraakt, te veel goedkope plastic die na verloop van tijd zonder uitzondering begint te kraken of piepen. Ook de achteruitkijkspiegel die nooit echt stil hangt is in deze Paceman van de partij. Rij je bijvoorbeeld op de autostrade dan is je zicht altijd wat troebel doordat hij een millimeter heen en weer trilt. Raak hem gewoon aan en het is voorbij, laat je los en je ziet weer wazig. De zitplaatsen achterin zijn meer dan voldoende. Er is net zoveel beenruimte als in de Countryman, de hoofdruimte is beter dan je verwacht van die afhellende daklijn.

Motorisaties

De standaard keuze is voorhanden. Beginnen doen we dit keer niet bij de One maar bij de Cooper met 122 pk en we kunnen weer doorgaan tot de topversie een John Cooper Works met 218 pk. Elke variant is er voor 2.000 euro meer ook in automaat. Wij reden met de Cooper SD en die is ook in de Paceman nagenoeg ideaal te noemen. Hij is er in 143 pk en in - voor Wallonië fiscaal vriendelijke - 136 pk. Het koppel (305 Nm) is daarbij steeds duidelijk aanwezig. We hebben geen moment gedacht dat de motor niet voldeed. In tegendeel, dit is één van de aangenaamste dieselmotoren op de markt. Mini geeft een verbruik op van 4,6 liter/100km. Een cijfer dat we echter nooit hebben behaald - en eerlijk gezegd ook na 50 km hebben opgegeven. In een Mini kan je je maar moeilijk inhouden, de Paceman nodigt - net zoals elke andere Mini in het gamma - uit tot een vorm van playful driving. Je rijdt gewoon vlot en je handelingen worden direct overgebracht naar de weg. Een plezier om mee te rijden, een opgave om je in te houden. Zo komen we aan het volgende punt.

It's a Toy

De wegligging is in de Paceman een tikkeltje minder dan bij de gewone Mini. Dit valt uiteraard te verklaren door zijn hoog gewicht en hogere carrosserie die afbreuk doen aan de go-cart ervaring die je normaal hebt. Nu voel je dit enkel tijdens het stevigere bochtenwerk en heb je’r bij gewoon gebruik geen last van. Oké, overhellen doet hij ook iets meer, maar de harde vering houdt alles binnen de perken. Wat je niet mist tot je er één keer mee gereden hebt is het 4x4-systeem van Mini. De All4 is ook vanaf de Cooper D verkrijgbaar en een aanrader, onze test-Paceman had dit niet. Een meerprijs van slechts 300 euro (indien je voor de Automatische versnellingsbak kiest, anders 2.300 euro) zorgt voor hopen meer plezier. We hebben dit systeem al meermaals mogen testen en het is gewoonweg feilloos. Handig in de barre wintermaanden die ons te wachten staan.

Conclusie

De Paceman is op zich een vreemde verschijning, een soort van eyecatcher. Rijden doet hij meer dan goed, motorisch is er niets op aan te merken en behalve een wel heel typisch en onveranderd interieur zijn we vol lof. De kofferruimte voldoet ook. Een minpunt? Tja, goedkoop zijn ze allerminst, zo start de Paceman bij 23.950 euro tot een 39.740 euro. En iedereen weet ondertussen dat je een Mini niet “kaal” koopt dus opties en pakketten zijn ruim voorhanden. Onze Cooper SD heeft een basisprijs van 30.500 euro. Zoals wij hem getest hebben komt hij op 41.500 euro. Grote kosten zijn het schuifdak, Harman/Kardon audio (laat die optie maar voor wat het is) en navigatiesysteem. De stilaan gedateerde gimmicks in het interieur hebben we intussen ook wel gezien. Oh ja en de sportknop, die heeft bij de Cooper S zeker zijn functie maar in de SD merkten we amper verschil.