We konden dit model vorig jaar reeds aan een uitgebreide test onderwerpen bij de lancering van de nieuwe powershift automaat gekoppeld aan de 2.0D dieselmotor. Voor deze test was onze testwagen voorzien van dezelfde motor maar schakelen diende wel te gebeuren met een manuele 6-versnellingsbak.

Het exterieur van de C70 heeft ruwweg nog steeds dezelfde vorm. Aan de voorpartij zien we  echter wel een volledig vernieuwde bumper en lichtblokken. Geheel in de lijn van het design van de nieuwe S60 heeft nu ook de C70 een veel dynamischere look. Voordien waren de lichtblokken eerder aan de saaie kant. De look wordt over de hele voorpartij doorgetrokken waardoor de C70 veel krachtiger overkomt. Aan de achterzijde zijn er amper wijzigingen te ontdekken. De lichtblokken kregen een LED invulling die de golvende lijn van de kont mooi accentueert waardoor dat lijnenspel veel vlotter overkomt. De krachtigere lijnen en sportieve looks van de C70 worden bij onze testwagen extra benadrukt door de witte koetswerkkleur en de 18 inch velgen met tweespaaks design.

De driedelige kap blijft in de vernieuwde C70 ongewijzigd. Dat is op zich geen slechte zaak want het plooimechanisme is zelfs na enkele jaren nog steeds niet van de minsten en de werking ervan behoeft slecht weinig commentaar. Er kan wel opgemerkt worden dat de ingenieurs bij Volvo wel nog hun best hadden kunnen doen om het vouwproces iets sneller te laten gaan. De verschillende fasen van het dak gebeuren allemaal afzonderlijke van elkaar, waardoor telkens de ene fase moet zijn beëindigd alvorens de volgende kan aanvangen. Moesten enkele zaken wat vloeiender op elkaar volgen of zelfs tegelijkertijd kunnen gebeuren, dan zou de hele dak-operatie toch wel een seconde of 5 sneller afgelopen kunnen zijn. Deze duurt nu een 30-tal seconden, en dan is er soms toch net iets te veel aan. Ook zou het handig zijn dat je het dak al rijdend tot een snelheid van pakweg 30 km/h zou kunnen bedienen. Op die manier hoef je bij een plotse dreiging van regen niet helemaal tot stilstand te komen of hoef je na het parkeren niet eest nog een halve minuut staan wachten vooraleer je dak dicht is. Op zich allemaal niet zo erg, maar het zijn zaken die je bij de concurrenten wel vind en die dus in het nadeel van deze prachtige Volvo spreken.

De styling van het interieur bleef hetzelfde. Dat is zeker geen slechte zaak want het dashboard van de vorige C70 was echt een plaatje. De zwevende middenconsole is ondertussen al een gemeen goed geworden voor bijna het gehele Volvo gamma en vindt bij geen enkel ander merk zijn gelijke. En hoewel design slechts zelden hand in hand gaat met gebruiksgemak is dat hier niet aan de orde. Alle functies zijn heel erg ergonomisch en praktisch gegroepeerd op de met een metaalachtige finish afgewerkte middenconsole. Het interieur van onze testwagen was voorzien van bekleding uit stof en leder. Een erg vlotte combinatie die zeker niet misstaat in een sportiever gelijnde wagen als de C70.

Rijden met de C70 is in één woord zalig. Het rijcomfort is van topniveau, al lijken die 18 inch velgen daar soms wel een stokje tussen te steken. Dwarsnaden en andere oneffenheden in de weg worden te hard naar de cabine gecommuniceerd en op die manier wordt het serene karakter van de C70 ietwat verstoord. Als je dus niet per sé zulke vlaaien van velgen onder je auto wil hebben staan is in de geval de spreuk less is more (comfort) zeker van toepassing. Wat je deze Volvo ook zou kunnen verwijten is dat hij zich totaal niet laat verleiden tot het sportievere werk. Dit konden we ervaren tijden onze reis door het zuiden van Frankrijk. Rij je iets vlotter door de bochtjes, dan zal je al snel merken dat de voortrein begint tegen te sputteren en je liever een tandje terugschakelt om op een rustigere manier verder te cruisen. De schuldigen voor dit falende weggedrag bij een sportieve rijstijl zijn enerzijds het gewicht en anderzijds het gebrek aan communicatie tussen stuur en voorwielen. Het eerste punt, gewicht, moet gezocht worden in het feit dat de C70 geen gewone coupé maar een CC is en dus heel wat extra ballast heeft mee te sleuren. Droog aan de haak weegt hij zo’n 1650 kg en dat is er heel wat voor een wagen van dit kaliber. De gebrekkige communicatie tussen het stuur, dat trouwens ook een tikkeltje te groot en te dik is, heeft tot effect dat je al gauw het vertrouwen lijkt te verliezen als het tempo wat hoger ligt. Maar denk niet dat deze minpunten de gehele rijervaring naar de vaantjes helpen. De C70 is in essentie gemaakt om te cruisen en daar blink hij dan ook in uit. De zon die schijnt, de kap naar beneden, een leuk muziekje opzetten en al de rest kan je worst wezen.

Wat de prestaties betreft kan gesteld worden dat d2.0D met zijn 136pk en 320Nm aan koppel een klein beetje adem tekort komt om de C70 vlot van zijn streep te brengen. Een sprintje naar de 100 km/h neemt net geen 11 seconden in beslag en de topsnelheid bedraagt 205km/h. Het gevoel zegt dat hij best een 40pk en een 100-tal Nm meer zou mogen hebben om wat meer overschot aan kracht te hebben. Over het algemeen voelt de Volvo met deze 2.0D aan alsof hij een tikkeltjet tekort komt om de ambities die hij uitstraalt waar te maken. Hij scoort gelukkig wel goed op het vlak van verbruik. Tijdens onze reis kwam het gemiddelde nooit boven de 8 liter per 100km te liggen. Gemiddeld verstookte de C70 zo'n 7.5 liter wat zeker niet overdreven is gezien het bergachtige parcours en de volgeladen kofferruimte.

De C70 heeft verder ook bewezen best een praktische wagen te zijn. Het was geen enkel probleem om de reisbagage van drie personen weg te bergen. Ook de zitruimte voor die drie inzittenden was meer dan behoorlijk. De voorstoelen bieden een uitstekend zitcomfort zodat je zelfs na een reis van meer dan 1000km nog relatief fris en monter kan uitstappen. Achteraan is het zitcomfort een beetje beperkter, maar zeker niet ondermaats. Voor personen tot 1.70m kan je de zitplaatsen achteraan zelfs comfortabel noemen. De rugleuning staat niet te recht zoals in de meeste cabrio's en de voetruimte is bijna genereus te noemen. Dit was bij onze testwagen te danken aan het feit dat deze niet voorzien was van elektrische zetelverstelling voor de voorzetels. Hierdoor werd de ruimte onder die voorzetels niet ingenomen door de elektromotor en hierdoor kan je dus als achterpassagier gemakkelijk je voeten onder de voorstoel schuiven. In- en uitstappen is voor diegenen die achterin willen plaatsnemen echter wel niet zo praktisch. Door het lage dak en de diepe zit moet je je als het ware bijna letterlijk in de achterbank smijten om er plaats te nemen. Maar dat minpunt nemen de meesten er heel graag bij als ze weten dat ze mogen meerijden in zulk een mooie wagen. Verder waren ook de opbergvakken in de deuren en onder de armsteunen van de achterste zitplaatsen heel erg handig. In de achterste bergvakken past zelfs een flesje van een halve liter. Parkeer je de C70 met open dak, dan worden deze bergvakken automatisch mee vergrendeld wanneer je de wagen op slot doet. Zeer handig en zeer veilig wanneer je kostbare spullen wenst achter te laten. De koffer is zoals vermeld voldoende ruim en je kan dankzij de handige skileuk zelfs zonder probleem lange voorwerpen meenemen op je reis.

Wat de prijs betreft zit het allemaal wel snor voor deze C70. In volledige standaardoutfit vraagt Volvo zo’n € 35.250. Hiermee plaatst hij zich pal tussen twee prijssegmenten in. Enerzijds heb je wagens als de Peugeot 308 CC 2.0HDI ( € 30.070) en de VW Eos 2.0 TDI ( € 31.090) die qua styling misschien niet even gedistingeerd overkomen als de C70, maar qua uitrusting zeker niet moeten onderdoen voor deze open Zweed. Anderzijds hebben we modellen als de BMW 320d Cabrio ( € 44.800) en de Audi A5 cabrio ( € 41.375) die qua looks niet zoveel afstand nemen van de Volvo. Deze duurdere Duitsers beschikken wel over soepelere dieselmotoren en genieten toch net iets meer aanzien waardoor hun meerprijs wel enigszins verantwoord zou kunnen worden.

In zijn nieuwe verschijningsvorm kan de C70 zeker nog enkele jaartjes mee. Hij weet iedereen te betoveren met zijn geweldige looks. Tel daarbij ook nog eens het schitterende rij- en reiscomfort gekoppeld aan de correcte prijs en je kan niet anders besluiten dan dit een betaalbare droomwagen is.

foto's : Olivier Garmyn
tekst : Alexander De Nys
met dank aan Volvo Belgium voor de testwagen.