Dit moment werd onmiddellijk gevolgd door een 'WOW' die uit mijn mond kwam. Er stonden 20 à 30 afgewerkte Aventador's te blinken in de zon, en daarachter Gallardo LP560-4's, LP570-4's, LP550-2 Balboni's, LP560-4 Performante's,... Werkelijk Lambo's voor zo ver het oog reikt.

Vervolgens gingen we binnen in de fabriek. Eerst wandelden we door de productielijn van de Gallardo, waar er bij elk station enkele mensen stonden te praten omdat ze al klaar waren met het werk van hun station. De Gallardo's carrosserie wordt niet gemaakt bij Lamborghini zelf, maar bij Audi in Duitsland, omdat daar de aluminium specialisten zitten. Die koetswerken komen dan ook toe in dozen met daarop in het groot Volkswagen AG.

Na de productielijn kwamen we bij de motoren. De motoren van de Gallardo worden ook gemaakt door Audi, maar die van de Aventador worden enkel gegoten bij Audi, en samengestopt in Sant'Agata Bolognese. Er werkt een team van ongeveer zes mensen aan een drietal motoren per keer.

Vlak naast de motorenworkshop is de leatherworkshop. Al het leder van de Gallardo's en Aventador's wordt wél nog ter plekke gekeurd, gesneden en genaaid. Koevellen die voor minder dan 60% bruikbaar zijn worden teruggestuurd naar de fabrikant.  Een snuggere persoon die vroeg wat de fabrikant er dan mee doet kregen met een knipoog het volgende antwoord: "Hij verkoopt ze dan aan Ferrari".

Er kruipt ongeveer 24 uur werk in een interieur van één Aventador. En als je het zo ziet kan je dat wel geloven. Een hoekje van de fabriek met toch een redelijk aantal naaimachines, enkele stoere binken en vrouwen aan de naaimachines en dan nog de mensen die de stoelen en het interieur overtrekken. Verder staat er in de hele fabriek maar één machine die het Lamborghini-logo stikt. Als je dus in twee Lamborghinis kijkt en je ziet de logootjes op de stoelen staan dan weet je dat ze allemaal van hetzelfde machientje komen!

Vervolgens gingen we naar de productielijn van de Aventador. Die is volledig nieuw, alle machines die werkten aan de Murciélago zijn eruit gegooid, ze waren nogal verouderd. De mecaniciens moesten de Murci's zelfs eigenhandig vooruitduwen naar de volgende productiestap. Nu gaat dat allemaal automatisch, met zelfs een pauzestrook voor als jouw station niet klaar raakte met het werk. Dan zet je de auto eventjes langs de kant, doe je verder aan de volgende en als je ergens een  gat hebt doe je weer verder aan die eerste.

De productieaantallen zijn ze nog systematisch aan het verhogen. Eerst rolde er één Aventador per drie dagen van de band, daarna één per dag. Ondertussen zijn het er al een 20-tal per week en dat moet hoger naar 30 à 40 per week.  Daarvoor moet de routine er eerst nog wat meer inkomen bij het personeel. Er worden overigens nog geen Aventadors voor klanten gemaakt, enkel voor journalisten en dealers. Elke dealer krijgt één oranje en één zwart of wit exemplaar.

Verder nog wat verkooppraatjes over remmen, motor etc etc. tot me plots iets opviel. Op de -standaard- carbon keramische remschijven van de Aventador staat er maar 1 logootje, namelijk dat  van Volkswagen. Totaal verbouwereerd ging ik met m'n grote mond naar de vrouwelijke gids.
 ‘Miss, the brakes have only the VW logo on them, you use them on a Golf too?’  Ik kan je garanderen dat ik de Italiaanse furie zag branden in haar ogen. Gelukkig dat er zo’n 15 man bij me liep of ze zou me gegarandeerd een paar meppen verkopen! Ik kreeg het volgende antwoord: ‘Volkswagen is een veel grotere producent, zij kunnen dus betere prijzen verkrijgen dan wij.’
Ik had er nog wat bedenkingen bij (zoals bijvoorbeeld hoeveel carbon keramische remschijven een merk als VW eigenlijk verkoopt, ze zijn nu niet echt leverbaar op een Jetta denk ik...) maar hield wijselijk mijn mond.

Ik kan het je garanderen, het is niet het enige dat me opviel. Op de uitlaat, ophanging, radio, airco onderdelen, versnellingsbak, etc. stond er maar één logo: VW! Voor een merk dat 250,000 euro en meer voor een auto vraagt viel me dat toch echt dik tegen!

Wat me verder ook nog opviel: Toen we daar in de fabriek rondliepen was het net het einde van de shift van die dag. Dat was werkelijk een raar moment. De bel ging en iedereen stopte onmiddellijk met werken, schroevendraaiers werden weggelegd, kranen bleven midden in de lucht stilstaan met de motor die daar hing te bengelen, remschijven hingen net over de as zonder enig schroefje,...

Nu ga je me toch niet vertellen dat als die mannen daar de volgende werkdag toekomen, ze nog weten welk schroefje ze maar half hadden ingedraaid?  Als je dan nog eens weet dat maar één op de 15 Gallardo's nog echt getest wordt, stel ik me toch vragen bij de kwaliteit. Het is niet meer nodig om met alle Gallardo's een ritje te maken om er zeker van te zijn dat alles werkt omdat – volgens de gids – alles toch perfect werd gemaakt. Nu ben ik geen kenner, maar zelfs bij Opel Antwerpen gebeurde er met ELKE nieuw geproduceerde wagen toch minstens een testritje?

Dat was het einde van de Tour. Vlug Francesco nog eens goed bedankt, enkele kaartjes gevraagd en hup terug naar het hotel om te gaan genieten van een maaltijd en om vroeg in ons bed te kruipen, want hoewel we een heerlijke dag hadden, was het zo mogelijk nog vermoeiender!

Ik wil na die ervaring nog eventjes m'n vriendin Sanne bedanken! Voor zowel het gezelschap op deze tour, en voor de spellcheck (want ik ken nattuurliek niet perfekt voutloos skryfen! ;)! )

Lees hier Deel I: Ferrari

Lees hier Deel II: Pagani