‘Bizzarrini’ mag dan eerder klinken als een topnaam voor een illusionist, maar we hebben het hier wel degelijk over een automerk. Heel succesvol was dat merk gewoon nooit, want tussen zijn oprichting in 1964 en zijn faillissement in 1969 gingen er amper 140 auto’s over de toonbank. De oprichter, genaamd Giotto Bizzarrini, had voor zijn solocarrière echter wel een goed gevuld repertoire als ingenieur voor andere Italiaanse merken. Zo werkte hij samen met Alfa Romeo, Lamborghini en Ferrari, waar hij deel uitmaakte van de ontwikkeling van bijvoorbeeld de legendarische 250 GTO. Het is dan ook vooral de persoon Bizzarrini die met deze nieuwe supercar geëerd wordt, en nog geen beetje.

Italiaans design met Britse genen

Dit is namelijk de Bizzarrini Giotto, een gloednieuwe supercar die niet alleen het merk nieuw leven in blaast, maar meteen ook de voornaam van de oorspronkelijke oprichter als typeaanduiding overneemt. Ook in het design vinden we een aantal verwijzingen terug naar de Bizzarrine van weleer, zoals de twee sleuven in de neus die voortaan de koplampen bevatten en de enorme luchthappers in de flanken. Die moeten adem voorzien aan de motor die in dit geval tussen de twee assen en achter de inzittenden gemonteerd zit, en ook daarover licht het kersverse Bizzarrini al een tipje van de sluier. Dat wordt namelijk een atmosferische V12 gekoppeld aan een achtversnellingsbak met dubbele koppeling, en die aandrijflijn werd samengesteld door voormalig Aston Martin-ingenieur Chris Porritt.

Nu we toch met grote namen aan het smijten zijn: de schets bovenaan werd niet zomaar van eender wiens tekentafel geplukt. De Bizzarrini Giotto werd namelijk getekend door Giorgetto Giugiaro en zijn zoon Fabrizio, en die eerste was destijds ook verantwoordelijk voor de Bizzarrini 5300GT. Daarmee is de Italiaanse cirkel dus enigszins rond, al is de Bizzarrini-naam sinds 2020 wel in handen van het Britse Pegasus Brands.