We schrijven 1992 wanneer Horacio Pagani zijn banden met Lamborghini verbreekt en zijn eigen supercar begint te ontwikkelen. Het resultaat wordt in 1999 getoond als de Zonda, een bloedsnelle en absurd vormgegeven auto met een V12-motor van Mercedes tussen de assen. Het model blijft in productie tot 2011, wanneer de Zonda wordt opgevolgd door de al even van de pot gerukte Huayra. Ook die mag nu echter met pensioen, en wordt opgevolgd door deze Utopia.

Klant is koning

Daarbij houdt Pagani sterk vast aan hun beproefde recept, want ook zonder enige duiding ziet het getrainde oog meteen dat het om een creatio van Horacio gaat. Zo blijft het typische middenmotorsilhouet, met zijn korte neusje en de ellenlange, aflopende achterpartij, trouw aan het lijnenspel van zowel de Zonda als de Huayra. Vooraan leven de koplampjes voortaan echter samen onder één kap, terwijl de achterlichten boven elkaar geplaatst werden en moeten verwijzen naar de uitlaten van straalmotoren. Hetzelfde thema keert terug in de velgen — die vooraan 21 en achteraan 22 inch groot zijn — met hun turbinevormige rand om de enorme koolstofkeramische remmen te koelen. Het geheel wordt afgewerkt met Pagani’s kenmerkende zwevende zijspiegels, en natuurlijk met vier centrale titaniumuitlaten in een ronde behuizing.

Ook binnenin houdt Pagani vast aan wat zijn klanten appreciëren, want het ging letterlijk te rade bij zijn beperkte cliënteel. Het resultaat is een op zijn zachtst gezegd creatieve maar toch verrassend eenvoudige cockpit. Zo hebben de ontwerpers de verleiding weerstaan om enorme aanraakschermen over het dashboard te draperen, maar moet de Utopia-bezitter het stellen met een enkel display tussen de twee analoge tellers. Die zijn dan wel piekfijn afgewerkt met subtiele openingen rond de wijzers waarlangs je de mechaniek van de meters voor je kan zien werken. Ook de versnellingspook onthult als vanouds zijn onderdelen door de open behuizing, en de purist merkt trouwens meteen dat het om een handgeschakelde bak gaat — stel je voor.

Oerkracht en vedergewicht

Naast die manuele zevenversnellingsbak kan je echter ook een gerobotiseerde versie krijgen, die volgens Pagani de snelst schakelende van zijn soort is. Dat is dan wel buiten bakken met dubbele koppeling gerekend, want die wou Pagani niet omwille van hun grotere gewicht. Mede dankzij zijn chassis van koolstofvezel en titanium legt de Utopia dan ook slechts 1.280 kilogram in de weegschaal, die in beweging gebracht worden door een 6.0-liter V12-motor voorzien door Mercedes-AMG. Met zijn twee turbo’s stuurt die maar liefst 864 pk en 1.100 Nm koppel naar de achterwielen. Van elektrificatie is er dus nog geen sprake in deze Utopia, want wie maalt er om het milieu in een ideale wereld…

Ook bij de naam moeten we trouwens even stilstaan. Volgens Pagani verwijst die namelijk naar het boek Utopia uit 1516 van filosoof Thomas More, die er zijn beeld van een ideale maar onbestaande samenleving in beschreef. Pagani pikt daarop in door de naam op hun hypercar te kleven, en te zeggen dat de utopie wel bestaat voor zij die hun eigen toekomst bepalen… Of voor zij wiens bankrekening genoeg gespekt is, vermoeden we, want goedkoop zal een Pagani Utopia alleszins niet worden. Dat stond de verkoop van het model echter niet in de weg: alle 99 voorlopig geplande exemplaren zijn al uitverkocht.