een virtuele M3

Na het aanschouwden van een 10 meter hoge rondzwierende bol kunnen we ons iets bij die claim voorstellen. Het gevaarte heeft de naam "Sapphire"(helemaal: High-Fidelity Simulator Sapphire Space) meegekregen. De Sapphire is in de eerste plaats ontwikkeld om verplaatsingen en gemaneuvreer in de stad na te bootsen. Hij heeft dan ook 400 m² aan speelruimte. Verder is hij in staat om met zijn 83 ton zware lijf 0.65 g te creëren in een rechte lijn. Dat is ongeveer vergelijkbaar met een BMW M3 die in 4,2 seconden naar de 100 sprint.

Toch vonden ze dat bij BMW nog niet snel genoemd. Naast de Sapphire staat namelijk de Diamond. Die kan van links naar recht in 1g, ofwel, accelereren van 0 naar 100 in 2.8 seconden. Hij heeft dan ook veel minder speelruimte en is gemaakt voor acties op hoge snelheid op o.a. de autobahn. Met amper 23 ton is de Diamond een lichtgewicht tegenover de Sapphire. In beide bollen passen trouwens zonder problemen grote SUV's als de X5. De andere simulatoren zijn een pak kleiner kregen minder catchy namen. Ook hebben ze draagbare simulatoren om zo van continent naar continent te trekken en bijgevolg de virtuele modellen door verschillende geografische doelgroepen te laten testen.

De ontwikkeling van nieuw model duurt ongeveer 5 tot 6 jaar. De simulatoren hebben vooral de laatste twee jaar een belangrijke rol in de ontwikkeling. Zo kan BMW sneller virtueel auto's op de baan krijgen en kunnen ze kleine aanpassingen testen zonder telkens een hele testvloot te moeten vernieuwen. Leuk detail is dat alle testrijders via omsloten kokers de Sapphire of Diamond binnen moeten. Zo krijgen ze zo min mogelijk de idee een simulator binnen te stappen. Ook is volgens de Doktoren present het moeilijkste aan het finetunen om de mensen niet ziek te maken. Op het einde van de ontwikkelingsfase hebben dan ook honderden mensen virtueel de auto getest.