Want sloegen FCA en Renault de handen in elkaar, ze zouden in één klap de derde grootste autofabrikant ter wereld zijn geworden. Toch bleken de onderhandelingen niet zo te vlotten als voorzien.

Beide partijen zagen namelijk een 50/50 verdeling zitten maar al vlot vroegen investeerders (zoals de Franse overheid) net iets meer van de koek. Fiat Chrysler Automobiles gebruikt dan ook het steeds uitstellen van een beslissing bij Renault als oorzaak om de gesprekken te termineren.