Het moet gezegd: het ‘luxemerk’ van de PSA-groep (maar noem die vandaag vooral Stellantis) kende een tumultueuze start. Eerst diende de historische symboolnaam van Citroën als premiumvariant van bestaande modellen, later voer DS uit onder eigen vlag. Maar tot de komst van de SUV, de DS 7, was de verkoop en het marktaandeel van het luxemerk gerust bescheiden te noemen. Daarom krijgen de modellen voortaan een nogal opzichtige stijl mee.

Reset

Met deze nieuwe DS 4 lijken de Fransen vooral meer maturiteit te willen laten zien. De lijnen zijn nog steeds scherp en de designers hebben nog altijd een vreemde obsessie met driehoeken, maar deze nieuwe hatchback laat wel al meer samenhang zien. Alsof hij geen nieuw merkimago meer moet lanceren, maar vooral een merkimago moet bevestigen.

Op stijlvlak zie je alleszins nog steeds het grote radiatorrooster met chromen accenten, maar de lichtblokken zijn veel fijner. Standaard hebben ze ledtechnologie, optioneel matrixtechnologie. De dagrijverlichting slaagt er bovendien in om de DS 4 te laten opvallen, en doet de voorkant best breed lijken. Dat gezichtsbedrog loopt door over de flanken tot de achterkant, waar het lijnenspel aan de heupen de hatchback stevig op zijn wielen zet en hem bijna crossoverallures geeft. Daarover gesproken: er bestaat een DS 4 Cross, maar denk maar niet dat je daarmee offroad kunt. Het gaat alleen om wat extra kunststof beschermstrips, niets meer.

”Franse knowhow”

Ook binnenin blijft breedte het codewoord. Het dashboard is horizontaal uitgewerkt en lijkt over te vloeien in de portieren. Centraal staat het masterpiece: het nieuwe infotainmentsysteem. Dat maakt gebruik van een touchscreen van 10 duim en een kleinere touchpad op de middenconsole. Tik dat aan om de configureerbare snelkoppelingen (op het hoofdscherm) te zien. Een leuke toevoeging, maar geef ons toch maar fysieke knoppen. Of zijn we te ouderwets?

Toch moet gezegd dat het infotainmentsysteem een flinke sprong voorwaarts maakt. Het ziet er niet alleen cleaner uit, maar is ook sneller en responsiever. De klimaatregeling bedien je nog steeds via het touchscreen, maar het is geen huzarenstukje meer om een simpele functie aan te passen. Het techgedeelte op het dashboard wordt nog aangevuld met een configureerbaar digitaal instrumentenpaneel en een groot head-updisplay.

Het interieur is nog maar eens de kans voor DS om groots uit te pakken. De verschillende uitvoeringen worden opnieuw genoemd naar bekende plekken in Parijs (Bastille, Trocadéro, Rivoli) en waarderen de afwerking op van eenvoudig plastic naar volwaardig leder. En niet alleen op de zetels: in de chicste uitvoeringen bedekt de DS 4 zijn portieren, dashboard, zetels en middenconsole met dierenhuid. Voor de rest biedt deze hatchback voldoende ruimte vooraan en achteraan. Ondanks zijn geblokte vormen is de kofferruimte vergeleken met de concurrentie bijzonder ruim: tot 430 liter.

Kiezen maar

Die opmerkelijke prestaties heeft de DS 4 te danken aan zijn moederhuis en het moduleerbare EMP2-platform. Inderdaad: deze DS deelt zijn fundamenten met Peugeot, Citroën en Opel, en dus ook zijn motoren. Om het ‘premium’-karakter te benadrukken komen die wel allemaal standaard met een achttrapsautomaat. Er is een 1.5-diesel van 130 pk, en er zijn benzinemotoren die hem 130, 180 en 225 pk geven, maar er is vooral een plug-inhybride aandrijflijn. Meer zelfs: in 2024 volgt er nog een volledig elektrische DS 4.

In de tussentijd is de plug-inhybride intussen een oude bekende bij Stellantis. Hij gebruikt een 1.6-benzine van 180 pk en een elektromotor van 81 kW (110 pk) in de achttrapsautomaat. In totaal is hij goed voor 225 pk en hij wordt gekoppeld aan een batterij van 12,4 kWh. Die is iets kleiner dan bij de andere hybrides van de groep, maar heeft nog steeds 55 kilometer aan elektrisch rijbereik. Weetje: door een torsieas achteraan kan de hybride zijn batterij intelligenter herbergen, waardoor er maar 40 liter aan kofferruimte verloren gaat.

To the point

Je zou dan kunnen vrezen dat die achteras het rijgedrag en het contact met de weg van deze hatchback beïnvloedt. Maar ere wie ere toekomt: DS is erin geslaagd om er een homogeen en extreem comfortabel chassis van te maken. Die doelstelling hebben de Fransen met brio behaald. De DS 4 heeft geen enkele sportieve ambitie, maar schrijdt zelfs op 19-duimsvelgen over eender welke weg. De gestuurde ophanging, standaard op de hybride en optioneel op de andere versies, analyseert de weg via een camera en past de demping op basis daarvan aan.

Daarnaast is de geluidsisolatie degelijk uitgewerkt, en dat draagt extra bij aan het comfortgevoel. Het enige minpunt dat we hem kunnen voorleggen, op een bijna té gewatteerd weggedrag na, zijn de kleine schokken in de automaat op de hybride modellen. Het gebruik van een droge koppeling in plaats van een koppelomvormer maakt dat gangwissels niet zo vloeiend zijn als zou moeten. Maar dat is een detail.

Prijzen

Voor zijn instapversie vraagt de nieuwe DS 4 28.400 euro. Voor dat budget krijg je de benzineversie van 130 pk met automaat, en een degelijke maar niet overdreven uitgeruste hatchback. Maar vergeleken met de concurrentie blijft alles netjes binnen de perken. Het verhaal is iets anders voor de plug-inhybride: met 38.400 euro kost die maar liefst 10.000 euro meer dan de instapversie. De DS 4 E-Tense is vooral enkele duizenden euro’s minder duur dan de Duitse concurrentie, die bovendien niet op dezelfde manier is uitgerust.

Conclusie

De DS 4 hoeft zich niet meer in de kijker te rijden, en dat merk je. Deze nieuwe generatie moet vooral de positie van DS in het premiumsegment verstevigen, en hij krijgt daarvoor alle hulpmiddelen mee. Deze nieuwe hatchback onderscheidt zich dus nog steeds van de rest van de markt, maar kiest voor een pragmatische aanpak met een degelijke hybride aandrijflijn en een degelijke interieurruimte. En natuurlijk een Frans gevoel van comfort.