Het Oberlandesgericht in het Duitse Karlsruhe heeft in beroep een rijverbod bevestigd voor een Tesla-chauffeur die in maart 2019 in de regen van de baan geraakte. De chauffeur wilde de snelheid van zijn ruitenwissers aanpassen, en moest daarvoor het grote centrale touchscreen bedienen. Daardoor wendde hij zijn aandacht te lang van de baan af, en belandde hij in het decor.

In augustus 2019 kreeg hij daarvoor een boete van 200 euro en een rijverbod van een maand, omdat hij volgens de wegcode een elektronisch toestel bediende tijdens het rijden. De chauffeur hield zijn aandacht te lang bij het aanraakscherm, en had met wat meer voorzichtigheid het ongeval kunnen voorkomen, zo werd er eerst geoordeeld.

Beroep afgewezen

De Tesla-chauffeur ging in beroep, en beargumenteerde dat de snelheid van de ruitenwissers aanpassen valt onder een “veiligheidstechnisch bedieningselement”. Dat beroep wordt nu afgewezen. Een vast ingebouwd touchscreen valt in juridische zin ook onder het begrip “elektronisch toestel”, aldus de rechtbank. Volgens de Duitse wegcode mag je een elektronisch toestel “dat dient voor communicatie, informatie of organisatie” alleen gebruiken wanneer je het niet opneemt of vasthoudt, je de spraak- of voorleesfunctie gebruikt, of wanneer je “voor de bediening ervan je blik korte tijd van het verkeer moet afwenden om, aangepast aan de straat-, verkeers-, zicht- en weersomstandigheden, je blik op het toestel richt”.

Precedent?

De rechtbank hecht in zijn uitspraak vooral belang aan het begrip “korte tijd”, waar een submenu met verschillende keuze-instellingen niet onder valt. En dat schept natuurlijk een juridisch precedent. Naast Tesla zijn er immers nog heel wat autoconstructeurs die steeds meer functies niet langer door knoppen laten bedienen, maar achter touchscreens verbergen. Kijk maar naar de nieuwe Volkswagen Golf, maar ook naar Audi, Volvo, Peugeot en Citroën.

Volgens constructeurs moet dergelijke touchscreenbediening klanten “het gebruiksgemak van een smartphone” geven, al blijkt in de praktijk vaak dat je zulke schermen moeilijk blindelings kunt bedienen en alsnog je blik langer moet afwenden. Daarnaast is er nog de ontwikkelingskost: voor verschillende functies afzonderlijke knoppen ontwikkelen en produceren is nu eenmaal duurder dan de software ervan te ontwikkelen en te integreren in een touchscreen.

De uitspraak van de Duitse rechtbank kan in de eerste plaats een signaal zijn voor Duitse merken om grondiger te kijken wat er in de toekomst veilig via een touchscreen kan worden bediend en wat niet. Ofwel resulteert dat opnieuw in enkele knoppen meer op het dashboard, ofwel in een stroomversnelling voor alternatieve bedienwijzes zoals spraakbesturing.