Een voorwielaangedreven Jeep, het is een beetje vloeken in de kerk en veel echte 4x4-rijders zullen eens monkellachen als je voorbijrijdt in je Renegade. Want de kleinste telg uit de Jeep-garage is vooral een pak bereikbaarder voor de gewone man.

rechttoe, rechtaan

Stoer is hij nog altijd. Die look verkregen de ontwerpers door hem een sterk afgelijnd profiel te geven. Aerodynamisch is het niet, maar het oogt best ruig en doet je denken aan de grotere Wrangler, die dan weer van de originele Willy's afstamt. De vierkante vorm heeft ook een praktische kant, want dankzij de recht aflopende vlakken merk je de grenzen van het inparkeren makkelijker op.

De rode kleur van onze testwagen - de zoveelste rode testwagen op rij, overigens - zorgt er wel voor dat hij extra opvalt, en dan hebben we het niet op eerdergenoemde 4x4-rijder. Nee, de interesse komt van de vrouwelijke autorijders die de wagen enorm aantrekkelijk vinden. Dat is opmerkelijk, want ook bij halfbroer Fiat 500X was er veel interesse van het vrouwelijke geslacht voor de wagen. De techniek van beiden mag dan gelijk zijn, qua design liggen ze mijlenver uit elkaar.

Die rechte vlakken zijn ook binnenin een voordeel. Jeep kan dankzij de rechthoekige vorm optimaal gebruik maken van de binnenruimte. Tegelijk zit je vrij hoog waardoor je een heel goed afgemeten zicht op de omgeving hebt. Enkel schuin achteruit valt het zicht wat tegen, mede vanwege de kleine derde ruit achter het achterportier. Verder is het aangenaam toeven in deze Renegade, waar de knipogen naar het verleden rijkelijk aanwezig zijn. Zo lijkt de luidspreker in de deur op het radiatorrooster van de originele Jeep en vind je overal de X terug die verwijst naar de jerrycans op de oorlogs-Willy's. Gelukkig is de afwerking van deze Renegade niet geïnspireerd op de Willy's, zodat je ook bij langere ritten aangenaam zit.

Drie te weinig

We gingen op stap met de 1.4 MultiAir benzinemotor, voorzien van een zestrapsautomaat. Het moet gezegd, die automaat was niet onze beste vriend tijdens de testperiode. De versnellingsbak bleef wat lang hangen in eerste versnelling en het leek alsof hij bij hernemingen eerst uit een diepe slaap gewekt moest worden alvorens de juiste versnelling werd gekozen. Dan kies je beter voor een manuele versie, of voor de negentrapsautomaat, al heb je die laatste enkel in combinatie met de Trailhawk. De motor voelt dan weer wel pittig aan, iets wat wel te verwachten is van een veertienhonderd turbo met een mooie 140 pk. Zuinigheidsrecords zal deze container op wielen nooit breken, we kwamen op een verbruik van 7 l/100 km maar voor een laag verbruik verwijst Jeep je graag door naar de dieselversie.

Dat de Renegade zijn onderstel deelt met de Fiat 500X is wel duidelijk. Ook de Renegade heeft last van golvende bewegingen wanneer we tegen 120 km/u over de snelweg denderen. Eens je wat trager rijdt, valt het echter goed te verdragen en het zou zonde zijn als je om die afwijking de Renegade aan de kant zou laten. Daarbij moeten we vermelden dat de Renegade niets van een Amerikaan heeft als het op rijgedrag aankomt. Hij is best snedig en werd ook vrij hard afgeveerd, misschien zelfs iets te hard naar de mening van de achterste inzittenden te beoordelen.

Offroad heb je met deze tweewielaangedreven rakker niets te zoeken maar de standaard hoge bodemvrijheid geeft je wat meer ademruimte als je graag al eens een drempeltje meepikt in de stadse omgeving. Te snel ga je echter beter niet, want dan maak je alweer kennis met de harde afvering.

Een Jeep Renegade zet je op je oprijlaan vanaf 19.900 euro. Deze Renegade met 1.4 MultiAir in Limited-toptrim heb je voor 33.200 euro. Dat is een pak geld en het laat je tweemaal nadenken voordat je hem als tweede wagen voor het gezin overweegt. Al zou de vrouw des huizes van ondergetekende er veel voor over hebben om dat toch voor mekaar te krijgen.

Conclusie

Dat de Jeep Renegade vooral met voorwielaandrijving buitenrijdt bij de dealer kan je dan erg vinden, het doet weinig af aan de andere kwaliteiten die de wagen heeft. Tijdens onze test heeft hij menig harten veroverd en hoofden doen draaien. De zestrapsautomaat ziet er op papier fijner uit dan hij in werkelijkheid aanvoelt, al is het vooral in de lagere versnellingen dat deze zich laat kennen.