Collega Alexander deed reeds een rijtest van de nieuwe A6. Hij had dezelfde motor ter zijner beschikking maar met een vermogen van 245 pk. (en een énorme lijst opties). De A6 die ik nu test heeft een vermogen van 204 pk en “voldoende” opties. Laten we beginnen bij de motor. Wat goed is aan een motor als deze is dat hij ontwikkeld is voor veel meer kracht te ontwikkelen dan een 2.0 TDI waar het onderste uit de kan moet worden gehaald. Dit is vooral te merken wanneer we het koppel aanspreken. 400 Nm trekkracht staat vrijwel direct ter uwer beschikking. Vanaf 1250 toeren heb je vol vermogen en dat is te merken ook. De wagen lijkt enkel een cockpit voort te trekken en geeft niet om dat dode gewicht dat wij kennen als een station wagen. In 7,4 seconden zit de 1.780 kilogram zware auto op 100 km/u. Waar hij vooral tot zijn recht komt is bij autostrade verkeer. Inhaal maneuvers zijn zo gepiept. De Multitronic schakelt snel een vitesse of 2 terug en je schiet die trage slak als een speer voorbij. Voldoende vermogen dus, maar de wagen wordt pas aangenaam door zijn koppel.

Het overstappen naar een luxe wagen als deze geeft de indruk te zweven over de baan. Je duwt de gas volledig in en de wagen gaat soepel naar de snelheid die je wenst. Moest je na aankoop toch wat zitten met een “nou is het dat”-gevoel dan zijn er natuurlijk nog softwarematige aanpassingen te doen. Deze diesel is er perfect voor: Wil je 300 pk en 520 Nm koppel? Geen probleem. Al zal je dan wel aan souplesse inboeten. En laat net dat een groot pluspunt zijn van deze motor. Ook het verbruik is, mits redelijk ecologisch rijden, beperkt. Een gemiddeld verbruik van 6,9l/100km is perfect te behalen. Al haal je nooit het door Audi opgegeven gemiddelde van 5,2 L/100km.

Het baangevoel is zoals hierboven reeds vermeld “zweven”. Het koetswerk is voor 20% uit aluminium vervaardigt en zorgt voor een lichter gevoel bij het ingaan van bochten. Iets waar de vorige generatie toch wat last van had. Wat ook niet onbelangrijk is, is dat deze uitvoering geen Quattro heeft maar voorwiel aandrijving. Geen punt van kritiek op deze aandrijving, maar een Quattro biedt een groter veiligheidsgevoel en lijkt dat me ook de logischere keuze op een wagen als deze. Wil je Quattro op deze wagen? Geen probleem maar dan krijg je in plaats van de 8-traps Multitronic een 8-traps S Tronic. Gelijk twee zaken voorzien van een upgrade aan een meerprijs van 3000 euro. De ophanging kan je via het MMI-systeem aanpassen in vier modi. Uiteraard zijn ze alle vier getest en het verschil was wel merkbaar maar niet enorm. Wat meer verschil gaf was het gedrag van de multitronic. Die was bij comfort opvallend zachter dan bij de sportievere instellingen. Al moet worden gezegd dat bepaalde manoeuvres zachter te maken waren in de S80 van Volvo. Of vergelijken we nu appelen met peren?

Interieur en comfort is één van zijn sterkste punten. De in leder uitgevoerde sofa’s zitten heerlijk en sluiten net genoeg om. De zetels zijn aanpasbaar ter hoogte van de taille en kniehoogte. Na een aantal kleine afstellingen zit vrijwel iedereen goed in deze sofa’s. Ook achterin is het ruimte en comfort al wat de klok slaat. Althans, als je twee personen als referentie neemt. De derde zit op een hardere middentunnel. Al is er geen enkel merk waar deze plaats hetzelfde comfort geeft als de rest van de zitplaatsen. Het koffer is 565 liter groot. Je krijgt er een handige bagageruimte verdeler bij die, mits juist gebruik, ervoor zorgt dat je boodschappen de koffer niet als speelveld aanzien. De zetels zijn natuurlijk neer te klappen vanuit de koffer. Enige wat je nog moet doen is de kopsteunen verwijderen. Het Nougatbruine Valconaleder heeft een perfecte kleur en zeer aangenaam qua gevoel. Ideaal als je geen beige kan nemen door de hond of kinderen en zwart maar zwart is. Om over zwart te beginnen. De dakhemel in onze testwagen was zwart. Dit is natuurlijk een optie (€302) maar staat hem wel. De essenhouten inleg is ook niet goedkoop (€775) maar past natuurlijk weer beeldig bij de rest van de wagen. “Beauty comes at a price” zoals ze zeggen. Het ijszilvere exterieur is dan weer een veel te simpele kleur voor een prachtwagen als deze. Aviatorblauw, Dakota grijs of zelfs vuursteenrood is een supermatch op de A6.

Om nog even verder te gaan op het uiterlijk: De nieuwe A6 heeft de 6-hoekige gril die slechts lichtjes verschilt van de vorige generatie maar toch een agressievere blik geeft. De prachtige LED-lampen zijn zoals bij de Q3, A8 etc niet meer in kerstboom-modus. Wat dan ook een terechte opmerking was van een aantal nieuwsgierigen uit de buurt. Ten opzichte van de vorige A6 is deze ook gans anders aan de kont. Een lichte overhang die samenloopt met de lichtbalken komt weer terug. Deze nieuwe lijn zien we niet alleen bij Audi overal terugkomen, ook bij Volkswagen gebruiken ze dit concept. Om een banaal voorbeeld te geven: de Volkswagen Touran.

Conclusie: Een luxewagen als deze A6 Avant is bij zijn beginprijs eigenlijk niet overdreven duur geprijsd. De overdaad aan opties maken deze wagen duur. De 3.0 TDI instapprijs is €47.370. Onze testwagen kwam op een stevige 64.470 euro uit. Dat is ruim 17.000 euro voor in totaal twintig opties die aanwezig waren op ons testmodel. Overweeg je een A6 aan te schaffen reken dan toch altijd een 10.000 euro bovenop de beginprijs om niet van je stoel te vallen bij het eindtotaal. Wil je nog meer weten over de A6 Avant lees dan zeker Alexander zijn rijtest er eens op na en ga daar ook eens kijken naar de prijs van zijn testwagen.

Tekst & Foto’s: Yannick Degroeve
Met dank aan Audi België