Met de 308 hatchback heeft Peugeot de wagen van het jaar 2014 binnen. Waarmee het schoontjes de fakkel overneemt van de Volkswagen Golf. Niet toevallig, want de 308 moet meer dan ooit een waardig Frans alternatief vormen voor die vastgebeitelde Duitser in de verkoopstatistieken.

Met deze SW-variant - dat volgens Peugeot écht niet staat voor StationWagon - biedt het merk nu ook een optie voor mensen die wel wat meer ruimte kunnen gebruiken. Autofanners zijn echter meer geïnteresseerd in de nieuwe PureTech driecilinder met 130 pk. Meteen ook de krachtigste driecilinder in de 308 SW.

Stokbrood met turbokracht

Een driecilinder in een stationwagen, zijn die stokbroodvreters nu compleet gek geworden? Niet helemaal, ze hebben eerder goed gekeken naar de concurrentie. Waarmee we vooral doelen naar die concurrent met de blauwe ovaal. Hoewel gigantische V8'en die meer zuipen dan de gemiddelde zeventienjarige onherroepelijk geassocieerd worden met Amerika, was het toch Ford die als eerste een driecilinder in een stationwagen lepelde en het geheel tot een commercieel succes liet uitdraaien. Hun 1.0 EcoBoost is dus zeker geen nicheproduct. Het kleine torretje won de engine of the year-award in 2012, 2013 en in 2014. Meer nog, elke vijfde verkochte Ford in Europa heeft zo'n driecilinder onder de kap.

Geen pionierswerk dus voor het merk met de leeuw. Ze springen eerder op het succesverhaal en - onherroepelijk - de trein van de toekomst. Een rit die ze niet gemist hebben, want hun inzending, de 1.2 Puretech is geen mis geheel. Dankzij een turbo die tot 240.000 toeren kan draaien weet-ie in zijn sterkste vorm 130 pk en 230 Nm op te wekken. Het blok dat in Pas-de-Calais in elkaar wordt gevezen toont zich daarmee iets sterker dan de strafste 1.0 Ecoboost die je momenteel kan krijgen in de Focus. Op papier dus een waardige concurrent.

Voor de vrachtwagenchauffeur

Al valt het in de realiteit ietwat tegen. Niet zozeer de motor stelt teleur, eerder alles wat er aan vast hangt. Zo heeft de handbak ellenlange verzetten waardoor het toerental bij elk schakelmanoeuvre diep terugvalt. Goed voor het verbruik, minder goed voor de prestaties. Daarenboven waan je je in een vrachtwagen wegens de lange slag van de pook. Daar hadden ze bij Peugeot toch voor een iets korter schakelend model kunnen gaan. Zonde, want de motor trekt met volle goesting door naar de rode lijn vergezeld van het typische 'halve Porsche'-geluid dat driecilinders zich eigen hebben gemaakt.

Je kan natuurlijk stellen dat deze uitvoering gewoonweg geen sportieve ambities heeft. Daarmee gaan we volledig akkoord, maar dan had Peugeot geen Sport-knop mogen installeren in het interieur. Niet dat die knop iets doet, behalve een digitaal motorgeluid het interieur binnen zwieren en alle tellers rood maken (waardoor je de limiet niet meer ziet van de toerenteller). Versta ons niet verkeerd, het is zeker geen slecht geheel, we hadden er gewoonweg iets meer van verwacht, zeker in de vorm van deze 'topvariant'.

Ruggenstreler

Maar genoeg gezanikt over de typisch Franse versnellingsbak, het rijcomfort vlakt dat probleem mooi uit. Want de 308 rijdt ook in SW-vorm als een snoepje. Dank het stijve chassis, klein stuurtje en het gewichtsverlies van +100 kilo maar. Dat is verre van hard, maar ook mijlenver weg van een deinend geheel. De Fransen hebben een mooi compromis gevonden. Eentje waar je rug bij lange ritten blij om zal zijn.

Ook achterin kom je niets tekort, al wordt dat ruimtegevoel extra geaccentueerd door het panoramische dak op onze testwagen. Een optie van 550 euro en gewoonweg een must op deze stationwagen. In de koffer kan je dan weer meer stouwen dan ooit nodig is. Vooral de 610 liter die je kwijt kan zonder de stoelen neer te klappen is enorm. Daarmee moet hij net zijn meerdere bekennen tegenover de Honda Civic Tourer. Een Japanner die we in een eerdere test nog bestempelde als de camionette van de stationwagens in het C-segment.

Meer knoppen!

Als bestuurder zit je nog steeds voor het - eerder genoemde - kleine stuurtje omgeven door een dashboard met een gebrek aan knopjes. Hoewel we deze designrichting eerder veel lof gaven, komen we er stilaan op terug. Te weinig is gewoonweg te weinig. Mede doordat ongeveer alles bestuurd wordt door de tablet in het midden van het dashboard gaat je aandacht te veel weg van de baan om die verdomde airco wat harder te zetten. Op sommige momenten gewoonweg onverantwoord.

Ford en Opel zijn de marktleiders op het vlak van 10.000 knoppen in een interieur gepropt te krijgen, Peugeot is de koning van het minimalisme. Het midden daartussen lijkt ons echter ideaal. Een klein vlekje op het verdere propere blazoen van de leeuw.

Conclusie

Net zoals zijn vijfdeursbroeder is de 308 SW een meer dan compleet geheel. Een hoop ruimte, een hoop - betaalbare - opties en een hoop rijplezier. Zonde dat Peugeot er niet in geslaagd is om een aantrekkelijke versnellingsbak te koppelen aan de driecilinder. Want ook die zit bij de beste van de klas. Ben je specifiek op zoek naar een driecilinder stationwagen, dan zouden we nog altijd gaan voor de - in België afgestelde - Ford Focus met 1.0 EcoBoost. Zoek je een stationwagen met wat joie de vivre en die je prijs-kwaliteit nooit zal teleurstellen? Dan zal je je nooit bekocht voelen met deze 308 SW.