Rijtest: Alfa Romeo Giulia 2.2. JTDM (2016)

alfa-romeo-giulia-rijtest

Eens elk decennium komt Alfa Romeo met een model op de proppen dat het illustere merk moet redden van de teloorgang. Een missie die trouwens telkens slaagt. Of de nieuwe Giulia die lijn kan verderzetten? Dat moet de toekomst uitmaken, al lost de sedan alvast alle torenhoge verwachtingen in.

Het is wat met Alfa Romeo, want het merk heeft nog meer last van het jojo-effect dan een weightwatcher met een leven-lang-gratis-eten-kaart bij McDonalds. Meer nog, het lijkt wel of ze bij het opstellen van de Bijbelse spreuk 'zeven vette jaren, zeven magere jaren' toen al de Italiaanse constructeur van metalen gemotoriseerde monsters op vieren wielen in het gedacht hadden. Geen vrees echter, want met de Giulia toont Alfa Romeo het eerste stukje vleesrib van de zeven vette jaren.

Opperbaas Sergio Marchionne heeft namelijk grote plannen om het merk er terug bovenop te helpen. Met één grote voorwaarde; lukt het niet, dan wordt de stekker definitief uitgetrokken van het momenteel wat vegetatieve Alfa. Je zou dus denken dat ze op veilig spelen door een crossover te lanceren, want die dingen vliegen sneller over de toonbank dan de gratis pintjes bier tijdens het jaarlijks vat van de burgemeester in Heist-op-den-Berg. Echter zou de logica zelve te logisch zijn voor Italianen, waardoor ze een ander plan in gedachten hebben.

Het ruime plaatje

Het resultaat van die brainstormsessies met op tafel wat mortadella en shotjes grappa is deze Giulia, een middenklasser in sedanvorm. Juist ja, een segment waar de Duitsers al jarenlang een onderling spelletje spelen en waar elke tevergeefs poging om die top drie verkooplijst 'Audi, BMW, Mercedes' (volgorde naar keuze) binnen te dringen meteen wordt afgestraft door een ijzeren vuist met op de vingerkootjes (vaste volgorde) N-E-I-N getatoeëerd.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Al is Marchionne een slinkse rakker, want waarom ons blind staren op Europese verkooplijsten als de wijde wereld aan je voeten ligt? Vort! Christoffel Columbus gewijs de boot op, richting Amerika! Een belangrijke onderliggende gedacht die je moet meenemen in het verhaal van de Giulia.

Sportief bumperwerk

Toch laat Alfa zich niet vangen aan de verleiding om een hoop Amerikaanse bling-bling als schulp te gebruiken. Want hoewel minder 'back to the roots' als de 156 en minder 'kinnebakkes op de tarmac mooi' als de 159, oogt de Giulia fraai. Misschien wat té gedistingeerd en anoniem voor een Alfa, al dagen we jou uit om nog met een uniek lijnenspel op de proppen te komen. Nee, de Giulia is een Maserati Ghibli met een schild op z'n neus.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Zonder dat je daarvoor diep in de optielijsten moet duiken, want af-fabriek trekt Alfa de visuele lijn van sportiviteit. Getuige het standaard bumperwerk vooraan dat zelfs volbloed RS-gerief van Audi het schaamrood op de wangen zet. Of de nagelaten indruk sterk genoeg is om de 75 van weleer en iets recentere 159 te doen vergeten? Moeilijk voor een Europeaan, minder moeilijk voor een Amerikaan lijkt ons.

Streng maar rechtvaardig

Wat meteen ook sommige keuzes in de cockpit verklaart. Dan hebben we het niet over de vormgeving, want de Giulia herbergt stevig wat invloeden van Ferrari - getuige de ronde zwevende ventilatiemonden, startknop op het stuur - en grijpt zelfs terug naar het verleden met de twee stevige kokers vlak voor je neus. We hebben het wel over sommige gebruikte materialen. Je weet wel, het paradepaardje van de Duitsers.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Zo lijkt het materiaal bovenop het dashboard wel op zwart gekleurd piepschuim en is de middenconsole een kunstwerk der plastiekkunde waarop wat knoppen werden gesmeerd. Of je daar tijdens het rijden van wakker ligt? Hangt af van hoe materiaalgevoelig je bent. Of het echt heel erg is? Heus niet. Denk eerder Skoda dan Audi en je begrijpt het wel. Hoe je het kan omzeilen? Door de automaat te nemen, want dan krijg je twee heerlijke joekels van metalen schakellepels achter het stuur die de eerste drie jaar met je aandacht gaan lopen.

De nieuwe stuurreferentie

Een echte Alfist ligt dan ook niet wakker van het interieur, wel van 1 belangrijke hamvraag; stuurt het wat, die nieuwe Giulia?. Wel, het stuurt... en nog eens verdomd lekker ook. Bij Alfa wisten ze namelijk maar al te goed dat ze daar het verschil kunnen maken met de gevestigde waarde. Daarom geen herwerkt chassis, wel een gloednieuw exemplaar met dubbele wishbones vooraan, multilink achter, een bijna 50-50 gewichtsverdeling en - jawel - achterwielaandrijving.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Al zijn dat techniciteiten die op de achtergrond hun werk doen, de echte sportiviteit voel je in het stuur zitten. Want de de ratio werd zo klein gemaakt dat je bij de eerste rechtse bocht bijna de gracht in vliegt. Het stuurgevoel is zo scherp en direct dat we hier durven spreken over de nieuwe referentie in zijn klasse. Waardoor die Dreier van BMW een schaamtelijk stapje opzij moet zetten.

Groter is niet altijd beter

Of dat mikken op sportiviteit gevolgen heeft voor het comfort? Miniem. Want bij Alfa zijn ze slim genoeg om te weten dat het comfort voor een groot deel in de velgenmaat zit. Daarom worden 19-duims exemplaren met laagprofielbanden afgezworen en zijn de knapste exemplaren 17-duim groot. Een maatje groter heb je ook maar zelfs daar verpakken ze een stevige slab rubber rondom.

alfa-romeo-giulia-rijtest

De perfecte balans gevonden dus? Nou, op zeer slechte ondergronden durft de Giulia wel eens wispelturig reageren. Al is dat anno 2016 geen uitzondering, of je moest met een Citroën 2CV rondrijden.

Met auto word je maatjes

Rijdynamisch dus een Italiaans wonder, al moet je natuurlijk motorblokken hebben van eenzelfde allooi voor een evenwichtig gevoel. Die sparringspartner vindt de Giulia - initieel - in een 2.2-liter diesel. Een qua inhoud eigenzinnige JDTm die volledig opgetrokken is uit aluminium en dienst moet doen in gerief van de gehele FCA-familie. Waardoor het blok geen onbekende is bij Jeep-adepten.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Alfa geeft haar klanten de keuze uit drie smaken; 136 pk, 150 pk en 180 pk. Die laatste is degene waar wij mee onderweg waren, die eerste gaat met z'n CO2-uitstoot van 99 g/km de meeste (leasing)klanten overtuigen. Het blok kan alvast overtuigen door z'n soepele werking en evenwichtige krachtsontplooiing. Al dient de eerlijkheid te zeggen dat de diesel zich fijner laat bedienen met de automaat.

De manuele Giulia heeft namelijk een versnellingspook om van te dromen maar verpakt daaronder technologie die zorgt voor een loskoppeling van input en output. Of in mensentaal; er zit altijd wat vertraging op. Of de software de koppeling en aanverwanten probeert te sparen van je mogelijke onkunde. Een veiligheidskeuze voor de Amerikaanse markt? Wie zal het zeggen.

Op de prijs

Dat je sterk uit de hoek moet komen om vaste klanten van Duits gerief weg te kapen. Daarom ook dat Alfa Romeo een sterk prijsspelletje speelt. Want met een vanafprijs van 31.990 euro duikt de Italiaan enkele duizenden onder de concurrentie. Waardoor je al voor de beter uitgeruste 'Super'-uitvoering kan gaan (33.790 euro) om op gelijk prijsniveau te beginnen. Met een betere standaarduitrusting wel te verstaan.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Het door ons getest exemplaar met automaat (en ongeveer alles aangetikt) klokte af op 48.240 euro. Prijzig maar nog steeds een - ietwat kleiner - handjevol geld goedkoper dan een vergelijkbare BMW 320d. We geven het maar mee.

Conclusie

Een Italiaanse dwarsligger, deze Giulia. Want Alfa is er in geslaagd om een eigenzinnige sedan op de markt te zetten. Zonder daarbij te hard te willen gelijken op de Duitsers of te hard te willen bling blingen als de Amerikanen. In de plaats krijg je een sedan met een rijgedrag om duimen en vingers af te likken, al moet je wel kunnen leven met wat rare kwinkslagen in het interieur. En zo hebben we onze Italianen het liefst.

alfa-romeo-giulia-rijtest

Specificaties

Motor

2.2 turbodiesel, vier-in-lijn

Vermogen

180pk

Koppel

450 Nm

Overbrenging

8-traps automaat

Aandrijving

achterwiel

Gewicht

1 420 kg

Topsnelheid

230 km/u

0 tot 100 km/u

7.10 sec

Gemiddeld testverbruik

6.40 L/100km

CO2-uitstoot

110 g/km

Laatst gepubliceerd

Reacties (16)

Plaats een reactie
Audi22 13:19
afbeelding van Audi22

Dit is een auto die voor mij in aanmerking komt als opvolger voor mijn huidige audi. Zo te horen eindelijk eens een niet klinische wagen en niet gelijk bv bmw dat afgestapt is van sportief naar comfort maar een puur sportief rijgedrag. Ik ga deze zeker testrijden in de toekomst!! Alleen een 2.2 met 180pk vind ik persoonlijk wat mager een 220/240pk en 500nm koppel gelijk vag zijn nieuwe diesel zou serieus top zijn. Ik denk dat deze ook een grote concurent is voor de jaguar XE.

Techno Patat 13:49
afbeelding van Techno Patat

Nog eventjes en de 3.0 diesels uit de Ghibli vinden hun weg wel hoor naar deze :-)!

Audi22 18:10
afbeelding van Audi22

Dat zou echt ideaal zijn!!

Techno Patat 18:21
afbeelding van Techno Patat

Ik zou het toch raar vinden moesten ze het niet doen! Er is toch echt een markt voor zwaardere diesels en voor motoren tussen de 200 en 350 pk, en ze hebben die prima (en zalig klinkende) diesel motoren nu toch liggen bij Maserati :-)!

DieterH 19:59
afbeelding van DieterH

Met 500 euro aan chiptuning is je pk en koppelprobleem praktisch opgelost :-)

Annon 17:08
afbeelding van Annon

Als je uit een Audi komt zal zowel Mercedes als bmw als alfa ook nu nog bijzonder sportief overkomen hoor. om de een of andere reden komt dat in reviews van Belgische bodem nooit echt naar voor, maar een fwd berline werkt toch nooit echt goed. Grote vraag voor mij zijn leasing prijzen. Zo te lezen is hij pak goedkoper dan bmw 3 of merc c in aankoop, maar restwaarde zal wellicht zeer negatief effect hebben op leaseprijs

Techno Patat 13:51
afbeelding van Techno Patat

Ik vind 'em top! (Net als de rijtest overigens! Las heeeel vlot weg, bracht duidelijk alles wat ik wilde weten, etc etc! Kuddo's!). Al in het echt gezien en ik vind dat hij er optieloos allesinds meer staat dan een kale C200 of 320...
Beiden zijn prachtige wagens met wat opties, deze zeker ook! Maar ook zonder opties is het wel een ogentrekker. Knap interieur, goede zetels, rijgedrag is zo te horen prima...

Verdorie ik ben content dat m'n 159 een (w)aardig opvolger kent zie :-)!

Techno Patat 15:03
afbeelding van Techno Patat

Mwa, de nieuwe A5 weegt toch ook maar zoiets?

In het artikel over de nieuwe A5 sportback:

In lichtste configuratie (met benzinemotor) werpt hij dan ook maar 1.470 kilogram in de schaal.

Atmos 07:25
afbeelding van Atmos

Een zeer goede en mooie wagen. Dit is een mooi alternatief voor mensen die graag een in sportsedan willen rijden. Alfa Romeo bouwt tegenwoordig ook een kwaliteitsproduct.

katachtiger dan de Jaguar XE, sportiever dan de BMW 3-Reeks en even klassevol als de Mercedes C-Klasse… ;)

Captur Jo 10:25
afbeelding van Captur Jo

Als sedan liefhebber, eindelijk terug een auto met passie. Nog effe de Lotto winnen en ik kop er direct eentje. Fijn geschreven artikel trouwens.

Wim 13:22
afbeelding van Wim

toch prachtige wagen, knap geschreven!

Uw reactie

Recente reacties

Laatste rijtesten

Alle rijtesten

Laatste reportages

Alle reportages

Laatste nieuws

Alle nieuws