De Mercedes E-Klasse, even Duits als braadworst en halve liters witbier... maar dan met ruim uitgemeten maatpak en stropdas die geen greintje speelsheid toont. Althans, zo was het voordien. Want met de nieuwe generatie probeert Mercedes voor een revelatie te zorgen in de hogere middenklasse. Waarbij het verder bouwt op de fundamenten gelegd door de S-Klasse en de C-Klasse.

Van een ander melkwegstelsel

Het is dan ook geen verrassing dat de E visueel perfect tussen beiden valt. Enerzijds een met meer opsmuk uitvergrote C-Klasse, anderzijds een ietwat teruggeschroefde S-Klasse. Hoe je het glas ook benadert (half vol, of half leeg), de vijfde generatie E-Klasse katapulteert zich visueel helemaal naar het voorfront van de spelers. Weg is de grijze das en de oubollige pontonlijnen, in de plaats krijgen we LED-koplampen die de Red Dot Award voor Product Design 2016 wonnen en een lijnenspel waar BMW en consoorten jaloers op zijn.

In Stuttgart weten ze dan ook dat je er niet meer komt door 'de beste taxi van de wereld te bouwen'. Cliënteel in de klasse smacht namelijk naar visuele foefjes in de naam van visuele foefjes. Een evolutie waar China zeker voor iets tussen zit. Leg ons anders maar eens uit waarom Duitsers achterlichten zouden ontwikkelen die 'de gloed van het melkwegstelsel' nabootsen. Juist ja.

Haute niveau

Nu, gelukkig stak Mercedes niet al haar ontwikkelingsgeld in het exterieur dat je desgewenst kan opsmukken met het nodige AMG-gerief. Nee, het is het interieur waar de E een mijlensprong neemt op de concurrentie. Gebruikte materialen, afwerking en gewoonweg de algemene look... we hebben met nieuw gerief van Rolls-Royce gereden dat ons minder speciaal deed voelen.

Ook op technisch vlak, want leg je er de duiten voor neer, dan bestaat zo'n 60 procent van het dashboard uit beeldscherm. Een trucje dat de E leent van de S, maar zich beter weet de positioneren in de E-Klasse. Zitmeubilair; voortreffelijk. Dikte van het stuur; voortreffelijk. Infotainmentsysteem? Eigenlijk ook voortreffelijk. Echt, ben je van plan om zelf het stuur ter handen te nemen, we zouden niet weten waarom je een S-Klasse buiten zou rijden bij de dealer.

Of toch maar die S?

Alhoewel, niet helemaal waar, want het zwakke punt van de vorige generatie is ook nog aanwezig in de nieuwe. Inderdaad, het binnentredende lawaai van de dieselmotor. En eigenlijk is dat raar, want de E pakt uit met een gloednieuwe viercilinder die termen zoals aluminium cilinderhoofd en Nanoslide coating in de cilinders niet schuwt. Die moderne technologie ten spijt is het toch nog steeds niet zo stil als het zou moeten zijn. Beter, maar niet 'best in class'.

Zowat de enige domper die we op het interieurfeestvreugde kunnen plakken. Al houdt niemand je tegen om voor de zescilinder diesel te gaan of een benzinedrinker natuurlijk. Meer nog, het lijkt ons niet ondenkbaar dat de plug-invariant in ons Belgenland gretig aftrek zal vinden.

Autonome verbranding

Maar goed, terug naar de leasingdiesel. Die komt er binnen afzienbare tijd in een nog leasevriendelijkere variant, lees: minder pk's, op dit moment moet je het doen met de 220 d-uitvoering. Getallen en een letter die zich laten vertalen naar 195 pk, 400 Nm, een CO2-uitstoot van 112 g/km en een normverbruik van 4,3 l/100 km. In de realiteit reden we evenwel een iets meer realistische 7l/100 km bij elkaar. Het is te zeggen; 'we' moet je met een korrel zout nemen.

Eenmaal de autostrade op is de E namelijk even autonoom als de Autocefale Kerk. Zo rijdt hij zelf binnen de lijntjes, verandert de E-Klasse mooi van rijvak als je even de pinker aantikt en trekt hij zich in files helemaal zelf uit de slag (met af en toe iets te bruuske remmanoeuvres). Er is maar één andere Amerikaanse elektro-kar die het hem op dit moment kan nadoen. Het is dus ook ietwat irreëel dat de E er voor kan zorgen dat je je op de autostrade gewoonweg begint te vervelen als je alleen onder weg bent. Want als je ook niet zelf meer kan rijden, wat heb je nog te doen in een blikken kooi?

Zoals een E

Gelukkig weet hij zich nog niet uit de slag te trekken eenmaal de afrit genomen. Geef je het stuur op gewestwegen namelijk uit handen, dan zwalpt de sedan over de rijweg als de gemiddelde Mercedesrijder die op zondag van café naar café trekt. Nu, verschoning, want bij het merk met de ster pretenderen ze ook helemaal niet dat de technologie naast de autostrade van toepassing is.

We mogen dus nog zelf rijden... en dat laat ons wat lauwtjes achter. De E rijdt namelijk gewoonweg zoals, tja, de vorige E-Klasse. Alsof het budget op dat departement volop ging naar de ontwikkeling van die autonome technologie. Versta ons echter niet verkeerd, an sich is daar niets verkeerd aan. Want de vorige generatie was al een kalm aangelegde auto die het moest hebben van zijn rijcomfort en stabiele rechtdoorgang. We krijgen echter het gevoel dat de tech meer en meer de bovenhand krijgt. Denk maar aan een systeem dat continu kleine stuurcorrecties maakt. Wat uiteindelijk zorgt voor het tegenovergestelde van een ontspannende rit. Gelukkig met een druk van de knop uit te zetten, dat dan weer wel.

Berekend om fout te gaan

Een karrenvracht van technologie aan boord, dat kan je uit het bovenstaande al afleiden. Wel, moesten we alles opsommen, dan zouden we een extra domeinnaam moeten aanvragen om alles neergeschreven te krijgen. Bedenk je dus een bestaand product in autoland en de E-Klasse heeft het. Van head-updisplay over 'banale dingen genre' elektrische stoelen tot internetverbinding.

Helemaal knap zijn de veiligheidssysteem voor als het toch eens fout gaat. Zo zal de sedan bij een nakende aanrijding een geluid door de luidsprekers sturen dat je oren klaar maakt voor de luide knal van de impact (wat een immens effect heeft op mogelijke gehoorschade). Nog een stap verder? Jazeker. De stoelen zullen je bij een aanrijding subtiel wegduwen van de deuren terwijl de gordelairbags je extra schrap zetten. Kijk, je zou hem al bijna autonoom op een boom willen laten rijden.

De S van 2006

Hoewel nooit een kleintje geweest moeten we er niet flauw over doen, de E-Klasse van nu is de S-Klasse van weleer. Ook een beetje op afmetingsvlak. Want met een groeischeut van 6,5 centimeter qua beenruimte - en een totale 4,3 centimeter qua afmeting - rijd je met een ruime rakker op de baan. Ook al is het onderhuids - met de grootste 'maar' mogelijk - 'maar' een verlengde C-Klasse. Toch zal je stevig moeten betalen, want de instapprijs flirt met de 50.000 euro en daar over gaan heeft niet meer nodig dan even twee keer knipperen met je ogen richting de garagist.

Wij reden rond met de E 220 d Launch Edition (die de prijs van een hoop opties flink drukt) en kregen alsnog een fictieve rekening van 71.970 euro voorgeschoteld. In vergelijking met de concurrentie toch wel een serieuze meerprijs. Al countert Mercedes dat naar eigen zeggen door de uitrusting standaard royaler uit te smeren. Iets met de bomen door het bos zien, zullen we maar zeggen.

Conclusie

Genoeg technologie aan boord om NASA jaloers te maken en jezelf via de autostrade op bestemming te krijgen, de looks die het boerenimago van Mercedes met een toorts in brand steekt en een flink verbeterde motor aan boord. De Mercedes E-Klasse is de nieuwe referentie in zijn segment. En de ook op vernieuwing uitkijkende concurrentie zal stevig uit haar pijp moeten komen, punt.