De tijden dat enkel kleine gebakjes met scheermachinemotoren zuinig konden zijn - we kijken naar jou Volkswagen Lupo 3L - liggen ver achter ons. Hybrides zijn gemeengoed en ook elektrische wagens maken hun opmars. Opvallend hierbij is dat de technologie zich vooral aan het verplaatsen is naar wagens van een groter kaliber. Ergens logisch, want kopers van klein grut willen niet nog eens de helft van de aankoopprijs op tafel leggen voor een groenere wagen die eigenlijk al standaard relatief zuinig en groen is.

Mensen die een middenklasser aankopen zien hier echter wel een voordeel in. Enerzijds door het lage verbruik en de daarbij horende lagere brandstofkosten, anderzijds door de persoonlijke felicitaties van vadertje staat voor het aanschaffen van zo'n zachtaardig automobiel voor onze vervuilde maatschappij en de daarbij horende stimulans (lees: subsidies).

De 3 wijzen

Door die evolutie staat dit drietal nu voor onze neus. Elk met een andere benadering op het concept 'zuinig' en 'groen'. Pak de Mercedes. Geboren als een E 200 benzine maar dankzij wat onderhuidse chirurgie rijdt hij nu op aardgas. E 200 Natural Gas Drive noemt het merk met de ster het. Zonder de verdraaid lelijke CNG-sticker op de achterkant zou je nooit doorhebben dat dit een speciale E-Klasse is.

Lexus staat dan weer meteen synoniem voor 'hybride'. Een marketing- en verkoopstrategie die het merk een interessant imago heeft gegeven. Onder de kap van de GS 300h een 2.5 viercilinder benzinedrinker die wordt bijgestaan door een setje batterijen en elektromotor. Een geheel dat we ook al kennen vanuit de IS 300h, misschien wel de meest complete wagen momenteel op de markt.

Audi gelooft er dan weer in dat een geperfectioneerde diesel ook een fijn alternatief kan zijn. Hun paradepaardje is het Selective Catalytic Reduction. Een systeem dat de uitlaatgassen ontdoet van stikstofoxiden (NOx) waardoor er achteraan toch wat minder vuil de lucht in wordt geblazen.

'Tis maar dat je het weet

Om te besluiten wie van de drie het zuinigst door het leven gaat moet eerst alles in perspectief worden gebracht. Een wolk in de lucht geblazen diesel is namelijk niet gelijk aan een dot benzine en een zwaardere wagen gaat logisch genoeg meer moeite hebben om zuiniger om te gaan met de drank. Daarom gaan we eerst onze deelnemers kort voorstellen. In de éne hoek vinden we de Audi. Die puurt 190 pk en 400 Nm aan koppel uit een 2.0 viercilinder diesel. Daarmee komt zijn normverbruik op 4,4 liter per honderd kilometer te liggen. De CO2-uitstoot zit op 114 gram per kilometer. De jongen uit Ingolstadt zeult tenslotte 1.660 kilogram mee.

Daartegenover staat de Mercedes. Die ligt een stevige honderd kilogram lichter in de weegschaal, 1.550 kg weeg hij om exact te zijn. Daar tegenover staat net zoals bij de Audi een 2.0 viercilinder. Maar dan wel op aardgas (en benzine indien nodig). Opvallend, tegenover zijn niet aardgas broertje moet de E 200 NGD het doen met maar 156 pk (tegenover 184 pk), het koppel blijft wel steken op 270 Nm. Daartegenover staat een normverbruik van 6,6 liter per honderd kilometer en een CO2-uitstoot van 118 g/km.

De GS 300h weet het meeste prestige in de test te werpen. Onder de kap een 2.5 viercilinder benzine die wordt geholpen door een setje batterijen. Daardoor krijg je de beschikking over maar liefst 223 pk. Het koppel bedraagt 211 Nm. De CO2-uitstoot is de laagste in het groepje met 109 g/km. Het normverbruik ligt dan weer net iets hoger dan die van de Audi met 4,7 l/100km. Met zijn 1.705 kilogram is het wel een zwaargewicht.

Autofaniaanse eco-run

Gedrukte lettertjes even opzij, hoe zuinig zijn de middenklassers echt? Om een antwoord te bieden op die vraag werd het triumviraat over een parcours gestuurd van een zestigtal kilometers. Best gevarieerd, met etappes door steden, op autostrades en langs gewestwegen. Het groepje werd op dezelfde dag onder dezelfde omstandigheden door dezelfde chauffeur gereden. Alle trucjes aan boord mochten in de strijd worden gesmeten en snelheden werden gerespecteerd. Om tenslotte te zorgen dat er niet te gezapig werd gereden (lees: nul naar vijftig in dertig seconden en overal 10 km/u onder de snelheid) stond Boormachien van CPEX de gehele rit op repeat.

Als eerst werd de Mercedes over het parcours gestuurd. Eco-stand aan, Boormachien knallend uit de boxen en richting autostrade. Over de gehele rit wist de E 200 zich gezapig te gedragen, al begint zijn leeftijd te tonen. Qua rijgedrag gooit vooral de 7G-Tronic-automaat roet in het eten. Die lijdt aan een lichte vorm van dementie waardoor hij soms rare stoten uithaalt. het gaspedaal een millimeter verder indrukken resulteert daardoor soms in een terugschakelmanoeuvre waardoor je er als een speer vandoor snelt. Niet echt eco... Uiteindelijk wist de E 200 NGD een verbruik van 5,7 kg/100 km aardgas op te meten. Hoe zich dat verhoudt tegenover de rest, bespreken we later.

Hybride & diesel

Als tweede mocht de Lexus ons ecotripje ondernemen. Badend in luxe en weelderigheid zweeft de GS over de autostrade. Stukken beter dan de concurrentie trouwens. Het is echter in de steden dat hij het meest weet te overtuigen. Waar je bij de anderen het zweet op de rechtervoet krijgt bij elk stoplicht kan je in de Lexus gewoonweg heerlijk wegzoemen met de elektromotor. Daardoor blijft het verbruik van dit 1.7-ton bakbeest nog eens binnen de perken ook. Amper 5,6 liter had de GS nodig op ons parcours. Met dank aan de laatste tiental kilometers in meer stedelijke omgevingen. Bij de Mercedes en Audi nog goed voor een stijging van het getal, de GS wist er 0,2 liter af te knijpen. De kracht van hybride...

De A6 mocht als laatste het parcours aanvallen. Met zijn kleine dieseldorst zal het je niet verbazen dat de Audi de zuinigste was. Met een - op getallen gebaseerde - enorme voorsprong van 4,8 liter per honderd kilometer. Opvallend daarbij is dat de ringendrager dit wist te behalen met het meeste gemak. Mede dankzij het steeds aanwezige koppel waardoor hij vanuit iets lagere toeren zich nog weet vooruit te branden.

In de portefeuille

Kijken we puur naar de cijfertjes, dan wint de A6. Vertalen we die getallen naar baar geld, dan loopt Mercedes met de prijs weg. Logisch ook, want een kilogram aardgas kost je (ten tijden van het schrijven) zo'n 89 cent, bijna de helft van benzine en diesel dus. Dat zorgt ervoor dat zelfs met een dorst van 10 liter de Mercedes de goedkoopste aan de pomp zou zijn. Nadeel is dan weer wel dat je aardgas niet overal kan tanken. Al gebied de eerlijkheid ons te zeggen dat er wel bijna altijd een tankstation te vinden is in jouw buurt.

Of we het nog wat moeilijker kunnen maken? Met gemak. Want nemen we ook de prijzen voor de wagens in acht, dan wordt het helemaal moeilijk. In standaardtrim ben je het goedkoopst bij Audi met een vraagprijs van 40.000 euro voor de A6 2.0 TDI Ultra. De Mercedes E 200 NGD heb je voor een peulenschil meer, namelijk 40.535 euro. Lexus vraagt dan weer een stevige 44.500 euro voor de GS 300h. Al mogen we de standaarduitrusting niet vergeten. Die is bij de Lexus uitmuntend. Om het wat in evenwicht te brengen waren onze testwagen gelijkaardig uitgerust. Daardoor draaien de posities mooi om. De Lexus neemt 53.500 euro van je spaarrekening, de Audi 58.000 euro en de Mercedes maar liefst 65.000 euro. Een mooi voorbeeld van de Duitse optiepolitiek.

Conclusie

De E 200 NGD mag de groene beker op zijn naam schrijven. Al heeft dat vooral te maken met de heerlijk lage prijs van aardgas. Kwam dat goedje voor een gelijkaardig bedrag uit de pomp als diesel en benzine, dan zag het er niet zo goed uit voor het merk met de ster. Op vlak van rijdynamiek weet vooral de A6 te overtuigen. Hij pretendeert het minst ecorakker te zijn en dat gaat hem goed af. In de Lexus lijk je dan weer in een klasse hoger te zitten. Daarom wint voor ons de Lexus dan ook dit duel. Puur prijs/ verbruik/ luxe verhouding blijft de Japanner heer en meester.