Rijtest: Opel Meriva 1.4 Turbo

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

De vorige generatie reed even saai als hij er uit zag, en daar wouden ze bij Opel iets aan doen. Wij gingen na of Opel slaagde in haar opzet.

Je hebt als ingenieur vandaag de dag een enorm moeilijke taak. Je moet wagens niet alleen leuk tekenen, ze moeten zich ook onderscheiden van zowel eigen als andere modellen en ze moeten de kenmerken van hun segment dragen. Daarbovenop moeten ze ruim zijn vanbinnen doch compact vanbuiten, moeten ze zuinig zijn en toch vlot in het verkeer. Een hoop zaken dus die elkaar initieel tegenspreken. De vorige Meriva mikte haar pijlen op het oudere publiek, dat bleek uit het saaie rijgedrag en looks. En eigenlijk is die filosofie vandaag weinig of niets veranderd, want Opel beseft als geen ander dat het geld bij het oudere publiek zit, maar wil daarom de jongeren niet in de steek laten. Dat wil zeggen dat ze een Meriva op de markt brengen die de jongeren aanspreekt zonder haar huidig en ouder publiek in het harnas te jagen.

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

Flex, Flex en nog eens Flex

Ik verklap graag de uitkomst van deze rijtest, Opel is in haar opzet geslaagd. De nieuwe Meriva oogt alles behalve saai, althans voor een MPV. Het lijnenspel is ondertussen geen vreemde eend meer. Na de Insignia en de Astra is het nu tijd voor de Meriva om dat Opel DNA over te nemen. We merken een knappe grille op, nieuwe koplampen en een mooie slanke flanklijn waardoor de Meriva geen koekendoos oogt. Let ook op de knik net achter de B-stijl, zeer geslaagd lijkt ons.

Grootste designkenmerk zijn uiteraard de Flex-doors, een uniek gegeven binnen dit segment. Want de enige suicide doors die wij kennen, zijn van Britse wagens die niet onder de 100.000 euro aan de man worden gebracht, een Japanse Wankel-sportcoupé en de halve deur van een hippe Mini Clubman daargelaten. Knap idee dus van Opel, dat haar Meriva op die manier niet alleen jong en nieuw maakt, het maakt het ook een stuk praktischer. Aangezien de deuren naar buiten (richting achterzijde) open gaan maakt dat oudere mensen zich letterlijk in de wagen kunnen ploffen. Handig daarbij is de handgreep aan de B-stijl. Ook de jongere gezinnen weten hiervan te profiteren, want de Flex-deuren zorgen bijvoorbeeld voor het makkelijker in- en uitladen van een Maxi-Cosi.

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

   

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

De deuren zijn niet de enige Flex-elementen in de Meriva. Zo hebben we nog de Flexspace, een verschuifbare achterbank waardoor je de keuze hebt tussen een grotere kofferruimte of meer beenruimte achterin. De Flexfloor bevindt zich in de koffer, waar je optioneel een dubbele bodem kan bestellen. Daarnaast is er ook de Flexrail, dat is de optionele, verstelbare armleuning/middenconsole tussen beide stoelen vooraan. De laatste flex is de Flexfix, een opnieuw optioneel ingebouwde fietsendrager die makkelijk in en uit te vouwen is.

Simpel maar dik in orde

Binnenin merk je weinig verschil op tegenover de andere Opel modellen. Dezelfde middenconsole, dezelfde vijftraps-versnellingsbak die we in de Astra tegenkwamen, hetzelfde en nog steeds goed functionerende navigatiesysteem enzovoort. Zodra je in de bestuurderszetel zit lijkt alles ook zeer voor de hand liggend. Alles is makkelijk te bedienen en de kwaliteit binnenin is van echt Duits topniveau. Weinig of geen afwerkingfoutjes, Gründlichkeit in haar puurste vorm dus. Ons interieur was het Astor/Sienna Vinyl met Toptec dat enkel verkrijgbaar is op de Cosmo-uitvoering, een mooie kleurencombinatie maar het motief in de stoelen hoefde niet.  Het zitcomfort van diezelfde stoelen is trouwens goed. Ze zijn goed verstelbaar, ook het zitvlak kan versteld worden waardoor de groteren onder ons een betere steun hebben onder de billen. Wat verder gezegd moet worden zijn de ‘actieve hoofdsteunen’ die de passagiers beter beschermen tegen een eventuele whiplash, ze zijn standaard vanaf het Enjoy-pakket.[

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

]1  

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

Ook aan ruimte is er geen gebrek, zoals eerder gezegd zorgt de Flexspace daar deels voor. Met de achterbank rechtop beschik je over 400 liter bergruimte, gooi je alles plat dat komt er 920 liter ter uwer beschikking. Als je de achterbank niet alleen neerklapt, maar ook rechtzet tot het dak, dan beschik je over een maximaal laadvermogen van 1.500 liter. Verder herbergt de Meriva ook enkele handige opbergvakjes.

Vlot op de baan, maar stroef in de omgang.

Zoals eerder gezegd moet je met een kleine motor gunstige prestaties kunnen voorleggen. Wij gingen op schok met de 1.4 Turbo. Je kan daarin kiezen tussen een 120 pk en 140 pk variant, wij kozen voor de eerste. De 120 pk variant beschikt over 175 Nm koppel, met die cijfers is hij vlot in het verkeer en zeer degelijk op de baan. - Even meegeven dat de gemiddelde CO2 uitstoot van onze wagen 143 g/km bedraagt. - Een prima wegligging ondanks zijn hoog zwaartepunt heeft alles te maken met het uitstekende onderstel dat Opel de Meriva meegaf. Ook de bestuuring was verrassend aangenaam. Een stuk zwaarder dan de eerder getestte Astra maar ook een stuk communicatiever.

Ons testexemplaar had een gemiddeld verbruik van 7,1 liter per 100 kilometer, daarvan is ¼ autostrade. Een mooi resultaat als je weet dat de foldertjes 6,7 liter per 100 kilometer opgeven. Enige minpunt dat we opmerken aangaande de motor is de versnellingsbak die ze er aan koppelden. Dit is echter geen handicap van de Meriva, wel van zowat alle Opels op dit moment die aan de manuele vijftrapsversnellingsbak werden gekoppeld. De versnellingsbak schakelt stroef en je lijkt zeer veel kracht te moeten zetten om te schakelen. De stroefheid viel pas op wanneer ik nadien weer in mijn privé wagen reed, ik leek wel in een pot yoghurt te roeren. Grote gemis op onze variant is opnieuw de zesde versnelling. Een wagen als deze, die door velen gebruikt zal worden als reisvervoer, lijkt me daar toch nood aan te hebben. Een zesde versnelling zou het verbruik immers nog enkele tienden kunnen laten dalen.

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

Dat ze bij Opel niet van de duurste zijn mag je gerust weten. Je kan bij Opel een handvol opties aanduiden en nog niet aan de basisprijs van enkele Duitsers komen. Ook deze Meriva kan uitpakken met mooie prijzen. De goedkoopste Meriva kost je 15.350 euro (incl BTW). Daarvoor kan je de 1.4 ECOTEC variant kopen met 100 pk. De duurste variant is de 1.7 CDTI met 130 pk, die kost minimum 20.000 euro. Onze variant kost in haar basisuitvoering 19.500 euro, dat is inclusief BTW. Voor dat geld krijg je een cosmo uitvoering met onder andere lederen afwerking, sfeerverlichting, mistlampen vooraan, elektrische ruiten achteraan, cruise control, boordcomputer en noem maar op. Een enorm complete wagen voor 19.500 euro.

Conclusie

Je kan niet anders dan een dikke pluim geven aan Opel. De Meriva ziet er goed uit, rijdt leuk ondanks de stroeve versnellingsbak en biedt een hoop aan voordelen door haar Flex-verhaal. Ben je opzoek naar een compacte gezinswagen met voldoende ruimte dan moet deze Meriva overwogen worden.

Tekst en Foto's: Pieter Aertgeerts
Met dank aan Opel Belgium voor de testwagen.

Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo
Rijtest Opel Meriva 1.4 Turbo

Specificaties

Motor

1.4 Turbo

Vermogen

120pk

Koppel

175 Nm

Overbrenging

5-bak manueel

Aandrijving

voorwiel

Gewicht

1 360 kg

Topsnelheid

188 km/u

Prijs testwagen

€ 0.00

Prijs basismodel

€ 19 500.00

0 tot 100 km/u

11.50 sec

Gemiddeld testverbruik

7.10 L/100km

Min. kofferinhoud

400 L

Max. kofferinhoud

1 500 L

Laatst gepubliceerd

Reacties (4)

Plaats een reactie
Vish 22:56
afbeelding van Vish

Wat een hoog gewicht!

Mijn Seat Altea XL is langer, hoger, ruimer. Heeft een 1.4 TSI die een tikkeltje sterker is en weegt geen gram meer!

Troll 14:54
afbeelding van Troll

Je rijdt dan ook met een koekendoos!

Uw reactie

Recente reacties

Laatste rijtesten

Alle rijtesten

Laatste reportages

Alle reportages

Laatste nieuws

Alle nieuws