Uiterlijk heeft de Clubman al heel wat meegekregen. Zijn retro design ziet er nog altijd fris uit en de achterste deuren geven een leuke touch. De Hampton doet er nog een schepje bovenop. Zo krijg je dik zwart lichtmetaal, een carbon black koetswerk, witte pinkers, enzovoort. De hele combinatie is ondanks de “roze” striping zeer geslaagd. Het is een mooi geheel en je krijgt het gevoel met iets uniek onderweg te zijn. 

Binnenin wordt de trend verdergezet. We komen overal de roos/zwart combinatie tegen, maar het blijft smaakvol. De zetels en zitpositie zijn excellent, het zicht blijft natuurlijk wel beperkt met de lage daklijn. We krijgen af en toe te horen dat de Mini een plastiek achtig interieur heeft, maar eerlijk gezegd is er niet veel op aan te merken. het interieur behoort gewoon tot de top van het retrodesign, kraakjes hebben we in ieder geval niet waargenomen.

 De Clubman moet natuurlijk dienen als een meer praktisch alternatief voor de Mini. Hij heeft dan ook een veel grotere koffer. Dat is heel relatief, want de koffer van de Mini is met 160 liter zo klein dat er genoeg ruimte is voor verbetering. De Clubman is 20 cm langer dan de Mini en die extra centimers zijn helemaal naar de koffer gegaan, hij beschikt over minstens 260 liter en maximum 930 liter. Dat is nog altijd niet veel, maar een normale waarde voor een wagen die net geen 4 meter aantikt. Ter vergelijking, een Audi A1 heeft bijvoorbeeld gelijkaardige waarden. De dubbele achterdeurtjes zien er dan wel leuk uit, ze zorgen wel dat het zicht naar achteren in twee wordt gesplitst. Dankzij de hoekige achterkant en grote ramen is het zicht schuin achter dan weer dik in orde. En dat kan niet altijd gezegd worden in deze klasse. Nog een verschil met de Mini is het 3de deurtje, het vergemakkelijk de instap naar achteren aanzienlijk. Niet dat daar heel veel plaats is natuurlijk.

Onder de kap van de Clubman Cooper D zit een 1.6 turbodiesel. Die is nu volledig door BMW ontwikkeld en is afgeleid van de tweeliter BMW diesels.  In de Cooper D levert hij een respectabele 112 pk en 270 Nm. Door een beperkte gewicht(1160 kg) en lage zit voelt deze Clubman meer dan vlot. De sprint naar 100 km/u legt hij in 10,2 seconden af, ophouden doet hij bij 197 km/u. Het opgegeven verbruik van 3,9 l/100km  haalden we niet. Of het nu aan de uitdagende rijstijl van deze Mini ligt of niet, we krijgen hem niet onder de 5 l/100km. Beter is het geluid, de 1.6 klinkt aangenamer dan de concurrentie. Geen nare traktorklanten, maar een diepere dieselgrom. Op snelheid verdwijnt het geluid, dankzij de stevige manuele zesbak, volledig naar de achtergrond. 

Uitdagende rij-eigenschappen is natuurlijk waar Mini bekend voor staat. Deze Clubman is geen uitzondering. Meer nog, door zijn 10 cm langere wielbasis, lijkt de Clubman veel meer in balans. De sturing blijft ongeëvenaard precies, maar oneffenheden verwerkt hij een stuk beter dan een gewone Mini. Het “kart gevoel” mag daardoor dan een beetje verminderen, voor dagelijks gebruik is de Clubman gewoon de betere keuze. 

Wil je deze Clubman Cooper D 50 Hampton dagelijks gebruiken, dan zal je toch je wat op tafel moeten leggen. In het Hampton pakket zit heel wat in, maar je betaald er dan ook een even exclusieve prijs voor.  4760 euro kost het pakket, waardoor onze volgeladen Clubman al snel boven de 30.000 euro uitkomt. Of het zijn prijs waard is, is natuurlijk zeer subjectief. We kunnen wel zeggen dat ze bij de Duitse premium concurrentie gelijkaardige sommen vragen, en die voelen lang niet zo speciaal als deze Mini Clubman.

Tekst en foto's: Wim Verboomen
Met dank aan BMW voor de wagen