Het is wat met de driedeurs in autoland. Want waar merken zoals Renault en Skoda resoluut 'njet' zeggen tegen een - laat ons eerlijk zijn - meer onpraktische variant van de Clio en Fabia, blijft Hyundai geloven in een hatchback met twee deuren en een kofferklep. Tegen de stroom in, want meer en meer merken laten die versie liggen voor een vijfdeursvariant op hogere pootjes. Je weet wel, een crossover.

Toch is het geen blinde gok, want in het B-segment is nog steeds 1 op 4 verkochte modellen een driedeurs. Er is dus zeker een bestaansrecht voor de i20 Coupe. Of 'ie echter genoeg te bieden heeft om het gebrek aan binnenruimte te counteren...

Styling op z'n kop

Visueel gingen de Zuid-Koreanen alvast extensief te werk. Tot op zo'n punt dat je inderdaad begrijpt waarom ze dit liever de i20 coupe, dan i20 3-Door willen noemen. Zo werd het dak naar beneden getrokken (2,5 centimeter), krijg je sportiever bumperwerk en werd de grille vooraan op z'n kop gezet om een knipoog te geven naar die andere sportieve Hyundai, de Veloster.

Trouwens, vergelijkbaar met die drukgevoede Veloster Turbo zijn de met plastiek geaccentueerde zijschorten. Samen met de spoiler op de kofferklep (nefast voor het zicht naar achteren) oogt de coupe alvast sportief op de baan. Stukken sportiever dan pakweg de Opel Corsa 3-deurs en de pensioen gerechtigde Volkswagen Polo.

Duits

Die visuele sportiviteit moet natuurlijk rijdynamisch kunnen waargemaakt worden. Daar slaagt de i20 Coupe echter maar half in. Hoezo? Wel, onderhuids zijn er geen veranderingen te treffen tegenover de i20 vijfdeurs. Geen aangepaste dempers, stuurkalibratie of verkorte veren. Nu, dat hoeft niet negatief te zijn, want de vijfdeurs i20 rijdt opvallend - durven we het zeggen - Duits.

De Coupe bolt namelijk mooi in tred met zijn broertje. In Autofanstaal betekent dit dat het chassis vooral neutraal is afgesteld waardoor je op de limiet eerder onderstuur dan overstuur moet verwachten. Het stuur is iets zwaarder dan gemiddeld en weet correct te communiceren met de chauffeur, zonder meer. De ophanging, die neigt dan weer eerder naar de stijve kant zonder oncomfortabel te zijn. Nee, hoeken zoals je met de Ford Fiesta kan doen zit er niet in, maar om dagdagelijks mee rond te toeren is de i20 Coupe een aangename metgezel.

Eenzaam navigatie turen

Een metgezel die niet meteen gemaakt is om te delen. Niet dat er iets mis is met het interieur, want dat wordt overgenomen vanuit de vijfdeursvariant, straalt kwaliteit uit, krijgt standaard 'sportstoelen' en een resem aan accentkleurtjes die in lijn zijn met de koetswerkkleur (van versnellingspook tot aan de ventilatiemonden). Daarnaast behoort de i20 tot de B-segmenters die je nog lekker met een ingebouwde navigatie kan bestellen. Klinkt natuurlijk niet zo kek als heel die MirrorLink reutemeteut waarbij het infotainmentscherm een visueel verlengstuk wordt van je smartphone. Op het einde van de dag, werkt zo'n af-fabriek navigatie echter gewoonweg beter, punt.

Waarom je hem dan liever niet deelt? Wel, je passagiers zullen niet graag beroep doen op je Zuid-Koreaanse ros. Want door de lagere daklijn en het ontbreken van een set extra deuren is het geen luxe om achteraan in te springen.

Het zorgt er wat voor dat één van de verkoopargumenten van de i20 - net zoals de i10 binnenruimte toveren die bijna in een segment hoger speelt - wat teniet valt. Daartegenover staat dan weer dat het ontmoedigen van extra passagiers de kofferruimte enkele blikjes bier laat groeien. Krijg je in de i20 nog 326 liter kwijt, dan groeit dat in de Coupe naar 336 liter. Wie zegt dat geen vrienden hebben geen voordelen heeft?

Turbo Turbo op komst

Onder de kap valt er momenteel uit drie motoren te kiezen; twee benzines en één diesel. Specifiek gaat het over een 1.2 MPi-benzine met 84 pk en 122 Nm, een 1.4 MPi-benzine met 100 pk en 134 Nm en een 1.4 CRDi-benzine met 90 pk en 240 Nm. Wij gingen alvast op pad met de dieselvariant. Een ietwat onlogische keuze voor de 'Coupe' van het gamma, maar het geeft ons alvast reden tot een hertest.

Het blok loopt alvast in lijn met wat de cijfers tonen, want een sprinttijd naar de honderd van 12,1 seconden en een topsnelheid van 175 km/u doen alvast je petje niet spontaan achterwaarts staan. Om dagdagelijks rond te toeren meer dan genoeg maar hoop niet op inhaalmanoeuvres waar je kracht te over hebt. Wij kijken alvast uit naar de Turbo-variant. Die doet beroep op een 1.0-liter driecilinder met drukvoeding. Goed voor 120 pk in z'n strafste uitvoering. Het zal de i20 Coupe alvast meer recht aan doen. Anderzijds kan je moeilijk discussiëren met het normverbruik van 4,1 liter per honderd kilometer en een CO2-uitstoot van 106 g/km bij de 1.4-diesel.

Geen lege portefeuille

Hyundai kiest er alvast voor om geen échte instapper aan te bieden van de i20 Coupe. Zo vallen er geen stalen velgen met wieldop te rapen en worden ook de minder potente motorisaties links gelaten. Het zorgt er alvast voor dat je qua prijzen de Coupe moet vergelijken met de iets hogere POP-verise van de reguliere vijfdeursvariant. Wat zo'n i20 Coupe dan moet kosten? 16.149 euro voor de 1.2-benzine, 600 euro meer voor de 1.4-benzine en 18.748 euro voor de dieselvariant.

Zwier je daar nog 2.299 euro tegenaan, dan krijg je een full-option B-segmenter met alles van 17-duimers, over een panoramisch elektrisch open dak tot navigatiesysteem met geïntegreerde achteruitkijkcamera. O ja, Hyundai zou Hyundai niet zijn als ze ook op dit model geen 5 jaar garantie geven met onbeperkte kilometers. Het zorgt er alvast voor dat de i20 Coupe een aantrekkelijk geheel wordt.

Conclusie

Met de i20 Coupe begeeft Hyundai zich in een ietwat minder populaire afdeling van het B-segment. Want stelselmatig worden vijfdeurs en daarop geïnspireerde crossovers de norm. Uniek is 'ie niet, want concurrentie is nog steeds aanwezig vanuit verschillende hoeken. Verandering van spijs doet echter eten en deze i20 Coupe kan wel eens een verrassend lekkere vrucht zijn eenmaal je ervan geproefd hebt.