De sfeer is zonnig, op de zondag van wat we de Druivenrit mogen noemen. Even met de spons over de Swift Sport en we kunnen koers zetten richting Brussel. Geen gedoe met lijstjes, inschrijvingen en barbecues deze keer, deze rondrit gaat puur om het rijden. Of dat goed lukt in de regio rond Brussel, kan je je op voorhand wel afvragen.

Vooraf worden de auto's van de andere deelnemers uitgebreid gekeurd. Het deelnemersveld is op z'n minst verscheiden te noemen, van de brave Volvo V50 over een bekende Camaro tot een dik opgepompte Mégane R.S. die je al van drie bochten ver hoort aankomen rijden.

spelen maar

En dan beginnen we aan de rit zelf. Je staat er van versteld hoeveel fijne baantjes je kan vinden als je net in en buiten de groene gordel rond Brussel gaat kijken. Af en toe komen we wat dorpjes tegen, al werden die door de organisatoren meer dan eens vakkundig gemeden, inwoners zitten nu eenmaal niet te wachten op een stel autorijders in stoet en net zo min willen die rijders vast komen te zitten in de lokale braderie. Gebeurt dat toch, dan is het geduldig aanschuiven en intussen in de achteruitkijkspiegel genieten van de volgers, in ons geval was dat de snoet van de '91 Camaro.

Maar voor die file zijn we niet naar de rondrit gekomen, wel voor het plezier dat dit Swiftje ons kan bieden, zonder dat we de regels overtreden. Daarbij valt ons vooral op dat het plezier zich pas ten berde brengt boven de 4.500 toeren van de teller. Daaronder kan de Japanner wel mee, maar het is toch richting de rode zone dat hij nog net wat levendiger wordt. We voelen letterlijk bij 4.500 opm dat er nog een dot extra vermogen vrijkomt, VTEC van Suzuki zeg maar.

go-karten

Behalve de speelse motor mogen we ook de wendbaarheid van het ding loven. Dankzij zijn lage gewicht en zijn relatief lange wielbasis gooien we het ding in de stevigste bocht zonder de vrees dat we tegen het paaltje naast de bocht zullen eindigen. Ook dat zorgt er weer voor dat we geen genoeg kunnen krijgen van deze kleine rakker.

Jammer genoeg komt aan alles een einde en na een kleine 100 km in lusvorm tussen het Zoniënwoud en de abdij van Villers-la-Ville zit de rondrit er voor ons op. De toer is goed meegevallen en nodigt uit om het parcours nog eens af te leggen op een ander moment. Ook de smaak van een rondrit hebben we weer te pakken en het idee voor een nieuwe Autofans-toer ligt momenteel te rijpen in onze vitrinekast.

Gegevens
Kilometerstand: 5447
Gereden kilometers: 2342
Verbruik: 6,1 l/100km
Opmerking: Het verbruik is met geen stokken omhoog te krijgen

LEES HIER DEEL 1 LEES HIER DEEL 2