Het is een gek verhaal deze EOLAB. In principe had-ie er eigenlijk nooit geweest. Drie aparte ontwikkelingsteams binnen Renault kwamen namelijk op een dag samen en besloten om tegen het salon van Parijs - dat begin deze maand doorging - al hun nieuw uitgevonden technologieën samen te voegen in één automobiel. De EOLAB was geboren. Een rijdend laboratorium dat teert op de kennis van de teams met drie grote pijlers in het achterhoofd: aerodynamica, gewicht en aandrijving.

1-liter per 100 kilometer

Het resultaat is dan ook navenhand, de EOLAB is namelijk een 1-literwagen. Of iets specifieker; per honderd kilometer verbruikt de EOLAB maar 1 litertje benzine. Al zit het echt knappe van Renault haar conceptwagen niet in dat normverbruik, wel in alle technologie die ze ervoor toegepast hebben en die toekomstige Renaults wel eens ingrijpend kunnen veranderen. Dat zijn de Fransen ook van plan, waarbij we de eerste technologieën in 2016 kunnen verwachten.

De grootste kandidaat daarvoor is de Clio. Niet gek, als je weet dat die B-segmenter zowat het uitgangspunt was voor de EOLAB. Een logische beslissing volgens Vincent Desmalades, projectleider van de assemblagetechnieken. Want met een lengte van zo'n vier meter zijn die wagens ideaal om, vooral aerodynamische, trucjes op toe te passen. Daarna is het gemakkelijker om diezelfde technologieën toe te passen op grotere wagens. Andersom is stukken moeilijker.

Gestroomlijnde ruimte

Maar wat zijn al die nieuwe technologieën nu? Wel, Renault spreekt van honderd punten die de EOLAB maken tot wat hij is. De meest visuele aanpassingen moeten wel op aerodynamisch vlak zijn. Renault nam een Clio IV, stak hem een stuk dichter bij de grond, verlaagde het dak, goot er een vloeiend sausje over en spitste de achterkant toe. Opmerkelijk, binnenin heb je toch evenveel ruimte als in een Clio. Een must have volgens de Fransen. Want in de real world willen klanten geen wagens met weinig plaats, een zeer apart design en zeer exotische (lees: dure) materialen. Een duidelijke sneer naar de XL1 van Volkswagen.

Aanpassingen die ervoor zorgen dat de weerstandscoëfficiënt tegenover de Clio met dertig procent afneemt tot 0.235 Cd. Al stopt het daar niet bij. De EOLAB maakt ook gebruik van actieve-aerodynamica. Vanaf 70 km/u zakt hij 25 millimeter door zijn ophanging, klapt er vooraan - zoals bij een Porsche 911 Turbo - een spoilertje open onder de voorbumper en gaan er achter de achterwielen flaps open die de stroomlijn verbeteren bij hoge snelheden. De van de pot gerukte, transformerende Peugeot 406 uit de Taxi-films van Luc Besson kan wel eens werkelijkheid worden...

Pluimpje

Zo mogelijk nog ingrijpender is het gigantische gewichtsverlies. Maar liefst 400 kilogram werd er bespaard op het gewicht van een Clio. Nu ja, als je er een Franse korrel zout bijneemt. Want Renault speelt een beetje vals door er niet het gewicht van de elektrische aandrijflijn bij te rekenen. In de praktijk zet de EOLAB een gewicht neer van 995 kilogram. Waarmee het ruwweg 200 kilogram bespaart op een Clio TCe met 120 pk. Al is het natuurlijk niet ondenkbaar dat de toekomstige vijfde generatie van de Clio gewoonweg zonder die hybridelijn bij de dealer gaat staan.

Om jullie niet in slaap te wiegen met alle technische details hoe ze het gewicht hebben kunnen verlagen - iets waar wij ons wel moesten doorworstelen op een zaterdagnamiddag -, sommen we de meest noemenswaardige aanpassingen op. Voor de rest moet je het vooral zien als een watervaleffect. In de praktijk: door stuk X 20 gram lichter te maken, konden ze stuk Y 6 kilogram lichter maken. Dankzij het gebruik van verschillende materialen en verbindingstechnieken in de carrosserie, zoals een magnesium dak, wisten de Fransen maar liefst 130 kilogram te besparen. Ook het weglaten van een deurtje achter de chauffeursdeur - zoals bij een Hyundai Veloster - bespaart 6 kilogram. Volgens Laurent Taupin, de projectleider van de EOLAB, is er dan ook niets mis aan om een goed idee te 'stelen'.

Op het interieur wisten ze bij Renault dan weer 130 kilogram te besparen door onder andere lichtgewicht stoeltjes te installeren. Tenslotte werd er op de aandrijflijn en chassis nog eens 160 kilogram bespaard door bijvoorbeeld de uitlaatlijn halverwege de wagen te stoppen en te opteren voor een resem aan holle ophangingsonderdelen.

66 km puur elektrisch

Krachtbron van dienst is een doorontwikkeld Z.E.-systeem van Renault. Je weet wel, de technologie die ook in de ZOE zit. Al spreken we hier van een plug-inhybride. Concreet zit er vooraan een 75 pk en 95 Nm sterkte driecilinder vanuit de Twingo die bijgestaan wordt door een elektromotor van 6,7 kWh & 400 volt. Anno 2014 geen wereldschokkend idee meer, maar op korte termijn wel de meest praktische way to go om goedkoop groene wagens te assembleren. Helemaal opgeladen geraak je puur elektrisch 66 kilometer ver. Dat is een stuk beter dan de - werkelijke - 30 kilometer die je haalt met de Golf GTE, al is die natuurlijk een stuk sportiever.

Want sportief kan je de EOLAB moeilijk noemen. Daarvoor is de gepatenteerde versnellingsbak met drie versnellingen té stoterig en zijn de bandjes van Michelin (145/70 R17) iets te eco-friendly. Anderzijds is het opmerkelijk hoe solide de EOLAB al rondtoert. Zeker voor een conceptwagen heb je niet het gevoel dat elk moment heel de boel kan afbreken. Een sprintje naar de honderd van 9 seconden is daarbij op gelijk niveau van de huidige Clio met 120 pk (vandaar ook de gewichtsvergelijking). De EOLAB is nu al een stevige basis om op verder te bouwen voor de volgende generaties Renault.

Het zit hem in de binnenspiegel

Dat gaan we ook zien, en volgens Taupin sneller dan we denken. Zo heeft Europa de goedkeuring gegeven om vanaf volgend jaar wettelijk wagens te produceren waarvan de spiegels vervangen zijn door camera's. Hoewel je denkt dat door het verwijderen van de zijspiegels er een enorm aerodynamisch voordeel speelt, zit het hem allemaal in de binnenspiegel. Wanneer je die kan vervangen door een camera, kan je de achterkant van wagens stukken kleiner maken. Nemen we even een waterdruppel voor de geest, dan zien we inderdaad dat hoe kleiner de achterkant, hoe gestroomlijnder een object is. Ook het plug-insysteem gaat zeker zijn weg vinden naar productiewagens van Renault. Hoewel de lippen stijf op elkaar blijven en er steevast wordt verwezen naar 'volgende generaties', is het frappant dat het gehele systeem volgens de ingenieurs met gemak past op het chassis van de huidige B-segmenters. Een plug-inhybride Captur behoort dus in principe tot de mogelijkheden.

Renault is daarbij ook geen egoïstische rakker. Door hun diepgewortelde partnerschip met Nissan, is elke technologie die in de EOLAB steekt ook beschikbaar voor het Japanse merk. Beide bedrijven rekenen dan vooral op bruikbare technologie voor de nieuwe Clio, Mégane en Micra. In 2016 hoopt Renault al 30% van de technologie geïmplementeerd te zien in productiewagens. In 2022 willen ze tot 90% van de EOLAB-technologie in productiewagens zien.

Conclusie

De EOLAB is een wagen die er eigenlijk niet moest zijn, maar wel de spotlight weet te zetten op de technologie waar Renault momenteel mee experimenteert. Zeer geeky technologie om gewicht te besparen, maar ook technologie die het autorijden voor altijd kan veranderen. Vooral een toekomst zonder tastbare spiegels komt dichterbij dan we denken. Het verbruik van 1 liter per honderd kilometer is dan weer een geruststelling naar de Franse overheid die met haar New Industrial Plan tegen 2020 wilt dat autofabrikanten uit eigen land auto's produceren met een normverbruik van 2l/100 km. Renault lijkt alleszins op de goede weg te zijn. En stiekem, hopen we nu al gereden te hebben met de Clio V avant la chiffre.