Wat maakt de RXH HYbrid4 speciaal tegenover een standaard 508 SW? Hij presenteert zich als een offroad-hybride-diesel-break. Buiten de knap gevonden marketingsterm, is dat op zich al bijzonder. Want het koppelt een stoer exterieur met slimme technologie onderhuids. Dat uiterlijk doet mensen voor kijken en nakijken. Er hangt een bepaalde wow-factor over de RXH. Komt het door de 2x3 ledstrips en de full LED-koplampen of is het de woeste neus in zijn geheel? Het zal vast aan één van die dingen liggen. Het - in ons geval - witte gevaarte valt met zijn looks bij het grote publiek in de smaak. Ongelijk geven kunnen we ze niet, want Peugeot zet een knap getekende wagen neer.

Technologie op z'n Frans

Een Fransoos van over de 40.000 euro? Een smak geld, dus het zal dan wel in orde zijn? Binnenin in grote lijnen alvast wel. Als geïnteresseerden hun hoofd binnen steken in de RXH komen ze niet verder dan 'Amaai', 'Das wel knap hé' en 'Zeker dat dit een Peugeot is?' Van het dashboard tot de zetels en de koffers. Visueel is alles van een hoog niveau. Het gigantisch panoramische dak werpt enkel nog maar meer licht op de pracht. De look mag dan premium zijn, het gevoel is dat niet altijd.

De middenconsole net voor de armsteun bijvoorbeeld voelt echt goedkoop aan en zit te los. De (optionele) head-updisplay is dan weer fijn speelgoed, maar is dan weer lelijk weggewerkt. In tegenstelling tot de 308 krijg je gelukkig een hoop tactiele knopjes, maar de ergonomie ervan fronst toch de wenkbrauwen. We zagen namelijk veel open ruimtes voor knopjes en dan toch verstopte Peugeot nog een vijftal knopjes in een doosje links naast het stuur, knopjes voor onder andere de bediening van de Head-updisplay. Op zich lekker eigenzinnig van de Fransen en we trekken er geen punten voor af.

De zetels zijn dan weer wel zeer knap afgewerkt met heerlijk dubbelgestikt leder. Alleen de zijsteunen zitten dan weer te los... Het is binnenin gewoon een constante wisselwerking tussen geweldige dingen en minder afgewerkte zaken. Qua binnenruimte verwacht je ook wat meer van zo'n grote wagen. Achterin mis je namelijk wat beenruimte. De laadvloer in de koffer ligt een dikke 7 cm hoger dan in een reguliere 508 SW, ze moesten ergens die elektromotor kunnen verstoppen natuurlijk.

Hybride? Ja, maar wederom op z'n Frans

Laat er geen twijfel over bestaan; dit is een echte hybride, maar een speciale. Zo zit de elektromotor volledig apart van de dieselmotor achteraan en is hij op geen manier verbonden met de voorwielen en vice-versa. Beide motoren leveren samen 200 pk en een maximum koppel van 450 Nm. Jammer genoeg is ook hier kritiek te spuien. De automaat die het allemaal in goede banen moet leiden is het domper op de feestvreugde. Dat is namelijk een gerobotiseerde handbak en geen échte automaat. Bij het minste dat je een beetje vooruit wil, krijg je de nadelen ervan voorgeschoteld. De automaat is echt verschrikkelijk traag en zelfs onaangenaam. Bij elk schakelmoment voel je alle kracht gewoon verdwijnen, een dikke seconde later vindt hij zijn verzet en trekt hij verder op. Gewoon onaangenaam traag. Net voor de rijtest met deze wagen reden we met de reguliere 508 SW met dezelfde motor (maar zonder hybride aandrijving en offroad opsmuk). Die was zoveel responsiever en aangenaam in de omgang.

Dan is er nog iets als HYbrid4. Een keuzeknop op de middenconsole laat je kiezen uit 4 rijmodi. “Auto”, “Sport”, “ZEV” en “4WD”. Zoals verwacht is sport de meest aangename. Daar je toch iets minder last hebt van die trage automaat. Vol elektrisch rijden doe je in ZEV-mode. Tot 60 km/u en met een ganzenveer als voet kan je voor een beperkte tijd elektrisch rijden. De batterijen zijn zeer snel leeg en bij het minste dat je het gas wat te diep indrukt zit je terug in de Auto-modus. Dan heb je nog 4WD, volgens de pr-dame de modus voor in de car-wash. We hebben het niet gaan testen maar we geloven het best. Tijdens de fotoshoot zaten we op dat kleine beetje sneeuw en ijs al vast, in eender welke rijmodus.

Als laatste puntje nog de “SMEG+”-technologie aanhalen. We hebben het niet over een ingebouwd fornuis of design-ijskast ergens in de auto maar over het 7-inch infotainment/multimedia/internet scherm. Daarop kan je onder meer zien hoe je de hybride capaciteiten benut en de live status van batterij lading- en ontlading in het oog houden. Leuk en verplicht op een wagen als deze. Waarom Peugeot dit systeem op hun website zo promoot weten we niet, het is namelijk net hetzelfde als in een Citroen C4 Cactus, maar dan met hybride tabblad. De plaatsing van het scherm zit ook te ver naar voor en tenzij je armen hebt als een chimpansee kan je niet ergonomisch werken. De beperkte controle via knopjes op het stuur en de radio zijn niet voldoende. Gelukkig zitten er nog leuke JBL-luidsprekers in die 500 watt geluidsterkte kunnen bieden.

Rijdynamiek

Op het vlak van rijdynamiek kunnen we de RXH niet pakken. Hij heeft zo goed als geen last van bodyroll en ondanks zijn harde ophanging is het geheel nog best comfortabel. Jammer dat de motor je rustgevoel weg neemt door zijn lawaaierig-bestaan. Vreemd genoeg had de niet-RXH 508 daar veel minder last van.

Conclusie dan maar?

Tjah, deze rijtest begon zo leuk. Helaas bleef het bij zijn stoere uiterlijk vanbinnen en vanbuiten. De motorisatie kan gewoon niet overtuigen. Hoewel de prijs niet hoger ligt dan bij de concurrentie moet het kunnen voldoen aan die prijs. Wij rijden liever met een hybrideloze versie die je dik 6.000 euro minder kost, meer kofferruimte biedt en 180 pk naar de voorwielen stuurt. Voor de zuinigheid hoef je het ook niet te doen, opgegeven verbruik van de hybride zou 4,0 liter zijn. Een getal dat we nooit gehaald hebben. Binnen drie jaar opnieuw een test als jullie iets gedaan hebben aan de aandrijving Peugeot?