Laten we maar meteen met het grootste euvel van start gaan, Peugeot vraagt 40.470 euro voor dit trackspeeltje met toelating voor de openbare weg. Dat is behoorlijk meer dan wat er gevraagd wordt voor een Ford Focus ST (29.200 euro), Renault Megane RS (30.500) of Toyota GT86 (31.990 euro). In ruil krijg je een interieur dat vier jaar geleden al niet meer zo modern aanvoelde en een ophanging die flirt met het onaangename. Daarenboven kost de R-variant een stevige 9.000 euro meer dan de RCZ 200 THP.

Maak echter niet de fout door te denken dat de 'R' achterop - en in de grille - maar een marketingstrucje is van de Fransen om je portemonnee leeg te roven. Want Peugeot Sport heeft elke cent omgedraaid om het onderste uit de kan te halen.

Krachtige inborst

Die kan, is in dit geval een 1.6 THP-motor. Niet dezelfde als in de RCZ met 200 pk (of de Peugeot 208 GTI). De jongens bij Peugeot Sport versterkten het gehele onderblok, de zuigers en drijfstangen en staken een stevigere intercooler. Daarnaast werd ook een grotere turbo geïnstalleerd. Het resultaat is een motor die niet enkel intern een nieuwe motorcode kreeg (voor de liefhebbers: EP6CDTR), maar ook 270 pk en 330 Nm koppel weet op te wekken.

Laat dat even bezinken, een motor met amper 1.6-liter longinhoud die prestaties neerzet waar een V6 van PSA-origine niet aan kan tippen. Een sprintje naar de honderd? Amper 5,9 seconden. Topsnelheid? Een Duitse 250 km/u. De Fransen geven zich deze keer niet over zonder slag of stoot.

Turbogat

De kleine cilinderinhoud heeft echter één nadeel, de grote turbo zorgt voor het merendeel van de pk's. Het resultaat is een motor die niet enkel doods aanvoelt onder de 2.500 omwentelingen per minuut, maar ook last heeft van een turbogat. In de praktijk: wanneer je een verzetje lager gaat om iemand in te halen op de weg blijf je net een poosje te lang met je voet op het gaspedaal staan voor de daadwerkelijk kracht er ook is. Hierdoor is de RCZ R een stuk minder gezapig te rijden dan zijn broertjes zonder die R achteraan.

Anderzijds siert het Peugeot ook wel dat ze die kaart trekken. Want eenmaal je de rakker aanspoort tot hooliganisme, dan doet hij het met vol enthousiasme. De sportuitlaat gromt dat het een lieve lust is en de turbo wekt een fluitgeluid op bij het lossen van het gas waar Subaru-rijders jaloers op zijn. Plotsklaps vergeet je die vertraagde hernemingen en lijkt het wel of je bent met een stevige racemachine onderweg. Enkel plofjes in de uitlaat bij het terugschakelen ontbreken nog.

Het draait allemaal rond het sperdifferentieel

Op motorisch vlak hebben de jongens bij Peugeot Sport dus het onderste uit de RCZ gehaald. Qua rijdynamiek valt de hete Peugeot wel wat door de mand. De RCZ is gebaseerd op de vorige generatie 308, eentje die het nog deed zonder onafhankelijke wielophanging achteraan. Daardoor zal de coupe nooit een bochtenwonder zijn met een levendige achterkant. Des te meer omdat de leeuw zich voorttrekt op de voorpootjes. Om soelaas te brengen krijgt de RCZ R hardere dempers achteraan en werd de vering zelfs wat zachter gezet. Allemaal ingrepen om de achterkant wat losser te krijgen. Evenwel tevergeefse ingrepen.

Maar goed, Peugeot maakt de ongelukkige opstelling achteraan - waar ze toch mee zaten - meer dan goed aan de voorkant. Tussen de voorwielen werd een mechanisch sperdifferentieel geplaatst. Daardoor ziet de RCZ R er niet alleen uit als een jagende leeuwin, het neemt ook bochten als een jagende leeuwin. Zonder vrees kan je de opgepepte coupe in de bochten zwieren. Onderstuur valt daarbij amper te bemerken en het differentieel trekt je als een malle naar de binnenkant van de bocht om je daarna te lanceren richting horizon. Nee, alleen al het differentieel op de R-variant is die meerprijs van 9.000 euro waard. Hadden ze dit op de nieuwe 208 GTI geplaatst, dan zou er wel eens een andere koning in Hot Hatchland zijn.

Stuurtrekker

Toch zijn er enkele kleine pretbedervers op het vlak van rijgedrag. Het differentieel mag misschien het plezierstukje zijn op de RCZ R, vanaf de wegen niet meer circuitvlak zijn heeft de Peugeot last van koppelstuur, koppelstuur en koppelstuur. Zo erg zelfs dat bij stevig accelereren op betonplaten de voorbanden constant doorslippen en het stuur niets liever doet dan je de gracht in te trekken. Natuurlijk wordt het nooit gevaarlijk - een Mini Cooper S is ook een notoir stuurtrekker -, maar je moet wel constant bij de les blijven.

We hadden toch liever net iets meer grip gehad op de voorbanden. Want de opgegeven 5,9 seconden naar de honderd haal je enkel in een utopisch België met straten die erbij liggen als een biljartbaan. Tel daarbij ook nog eens op dat het stuur wat feedback mist en je hebt, op rijvlak - alle negatieve punten van de RCZ R opgesomd.

Hetzelfde, maar dan toch anders

Gelukkig vergeef je zijn tekortkomingen meteen als je het uiterlijk bekijkt. Tegenover de reguliere RCZ zijn de verschillen summier, maar die had dan al een sportief uiterlijk. Grootste weggever is de joekel van een spoiler achterop. Eentje die de wegklappende spoiler van het gewone model vervangt. Buiten extra neerwaartse druk - wat ons contradictorisch lijkt op het feit dat ze achterkant losser willen - accentueert hij ook de sportieve lijn van de RCZ R, aldus de reclamepraat. Wat er ook van zij, de meningen op de redactie zijn verdeelt of de RCZ staat met het extra stukje plastiek achterop.

Naast het gespoiler krijgt de R-variant twee knap ogende uitlaatpijpjes, R-badges en unieke velgen die plaats geven aan het grotere remmensetje. Remmen waar trouwens niets op aan te merken valt. Verder moet je al uitermate je best doen om hem te onderscheiden van de gewone RCZ. Al zijn we blij dat Peugeot niet te opzichtig is gegaan met het design.

Frans ouderwets

In het interieur voel je dat je te maken hebt met een Peugeot van de vorige generatie. Waar de nieuwe 308 de toer van minimalisme opgaat, ziet het er in de RCZ R allemaal wat last year uit. Zeker het klokje in het dashboard met een diameter van een voetbal is aan vervanging toe. Tactiel zit het gelukkig wel helemaal moustache. De specifieke stoelen van Peugeot Sport zijn pareltjes om in te vertoeven. Ze geven geweldige steun in de bochten en voelen zacht aan door het leder en Alcantara. Wel kunnen we ons inbeelden dat voor grotere mensen de stoelen niet laag genoeg kunnen gezet worden in de RCZ.

Het stuurtje kromp dan weer een maatje waardoor het beter in de hand ligt, al mocht er toch nog wat afgeschaafd worden. De korte schakelpook laat zich gezwind door de versnellingen schakelen. De navigatie en bijhorende elektronica hebben echter meer last om hun leeftijd te verbergen. Het wordt daarbij nooit storend, maar de werking ervan is toch allemaal net iets trager en minder intuïtief dan we anno 2014 verwachten in een automobiel. Het klein schermpje met lelijke, oranje letters tussen de klokkenwinkel vlak voor je als je aan het stuur zit is daarbij de grootste weggever van de leeftijd.

Voor wie is-ie?

De grootste vraag blijft echter voor wie deze RCZ R nu juist is. Peugeot Sport zet hem als volgt in de markt: 'De RCZ R werd door Peugeot Sport ontwikkeld als competitieversie voor gebruik op het circuit, maar is ook heel geschikt voor dagelijks gebruik op de weg.' Waarmee ze meteen twee eigenschappen proberen te verzoenen die meestal niet zo goed samenwerken. Het resultaat is een wagen die minder hardcore is dan de Toyota GT86 (het 'betaalbaar' trackdayspeeltje bij uitstek) en daarbij ook nog eens 10.000 euro meer kost. Anderzijds is de Japanner zeer rudimentair en moet hij het doen zonder de luxe van de Peugeot.

Op het vlak van voorwielaangedreven-scheurijzers heb je vooral concurrentie uit eigen land. De Renault Mégane RS stuurt net dat tikkeltje beter en is wederom weer een stevige duit goedkoper. Qua looks kan je ze dan weer niet vergelijken. De grootste concurrent lijkt wel de Audi TT te zijn die pas vernieuwd is. Echter is het momenteel onmogelijk om beide wagens prijs/ kwaliteit/ prestaties aan elkaar af te toetsen want die Duitser gaat net zijn nieuwe generatie in.

Conclusie

De RCZ R is een knap totaalpakket van Peugeot en elke euro waard. Hij heeft zelfs alles in zich om het tot een klassieker in wording te schoppen. Met sperdifferentieel, 270 pk en aangepakte ophanging nog steeds niet de perfectie, maar dat geeft hem net dat heerlijk Frans karakter. Quelle Voiture!