Toch is deze BMW E1 Concept nauwer verwant met de i3 dan je zou denken. Compact, licht en elektrisch, drie zaken die je ook bij de huidige i3 terugvindt. Maar de E1 Concept was niet de eerste elektrische BMW. Eerder bouwden ze daar al een elektrische versie van de E30 3 Reeks in de vorm van een 325ix. Daarvoor bouwden ze acht exemplaren om naar voorwielaangedreven voertuigen. Ze hadden ze in 1972 bij de opening van de Olympische Spelen nog een 1602 Electric op basis van de 2002, en drie jaar later bouwden ze ook een LS Electric.

Maar terug naar de E1 Concept. De originele E1 werd in 1991 op de IAA voorgesteld en mat slechts 3,76 meter lang. De breedte van 1,65 meter was dan weer ongeveer hetzelfde als die van een 3 Reeks in die tijd. De wagen werd dus elektrisch aangedreven en kreeg een vermogen van 32 kW (44 pk) op de achterwielen. Voor de energie zorgden Natrium-Zwavel accu's, een niet zo voor de hand liggende keuze. Ze zorgden voor een rijbereik van 200 km, waarna je hem voor 6 tot 8 uur moest opladen. Dit prototype viel echter ten prooi aan een brand, waarbij ook een heel gebouw in lichterlaaie opging.

Maar daar hield het bij BMW niet op. Want er kwam een tweede reeks. In 1993 stelde BMW op dezelfde IAA de E1 (Z15) voor. Die werd ontwikkeld om in een omgeving rond te rijden waar amper brandstofvoorzieningen zouden zijn. Het resultaat was een wagen die zowel als elektrisch, hybride- en benzinevoertuig werd ontwikkeld.

BMW experimenteerde met aluminium koetswerkonderdelen en een 'space frame'-techniek. De gewone benzineversie was voorzien van een 1.1 liter met 82 pk. Ook deze wagen kreeg voorwielaandrijving om het gewicht van 800 kg vooruit te drijven. Topsnelheid van 180 km/u, de 0 tot 100 haalde je in 11 seconden.

De elektrische versie was destijds zowat 100 kg zwaarder dan de benzinevariant. Een elektromotor van 32 kW zorgde ervoor dat je in 12,7 seconden de 80 km/u bereikte. De batterijen waren 19 kWh sterke Natrium-Nikkelchloride exemplaren.

De hybride versie combineerde de twee bovenste, zodat hij een kleinere batterij kon meenemen en zo toch wat plek had voor een brandstoftank van 40 liter. Toch woog deze hybride nog eens 30 kg meer dan de elektrovariant.

Een productieversie van de E1 kwam er uiteindelijk nooit, al werd de technologie later in de elektrische prototypes van de E36 3 Reeks geplant. Het duurde echter nog tot 2013 vooraleer BMW met de i3 een elektrische wagen in het gamma had zitten.