Eens aangekomen was het moeilijk voor te stellen dat er een officieel FIA raceweekend kon plaatsvinden in zo'n lege omgeving, maar we gaven het toch het voordeel van de twijfel - en met de inkom van 25 euro was op dit punt terugkeren naar de auto ook uit den boze. Over een massabijeenkomst konden we ook niet spreken, al waren alle vooroordelen vrij snel aan de kant geschoven toen we de eerste bocht om wandelden & het deelnemersveld konden aanschouwen. De autofansiaanse hemel bevond zich die dag duidelijk in Luxemburg.

Kwijlgerief

Kwestie van niet een hele dag als kiekens zonder kop rond te lopen naast het parcours, hadden we een programmaboekje buitgemaakt zodat een aantal zaken wat duidelijker konden worden. Om niet elke reeks bij zijn naam te noemen, kunnen we het heel kort samenvatten. De onderverdeling bestaat uit:
• Categorie 1: Production cars (Touring cars)
• Categorie 2: Competition cars (enkelzitters, prototypes & silhouettes)
• Categorie 3: Open Group (wagens die aan de nationale race-richtlijnen voldoen)

Niet veel later nadat we gearriveerd waren ging de Open Group van start voor hun voorlaatste run naar boven en toen werd pas duidelijk hoe serieus deze wereld echt wel is. De eerste wagen die zich naar boven katapulteerde was een Audi S1 die zo uit de legendarische groep B rally’s van weleer leek te zijn ontsnapt. Echt veel lawaai kwam er tot hiertoe nog niet aan te pas, tot het moment dat deze S1 tegen de begrenzer begon te gassen alvorens zich als een raket rechtdoor te laten vliegen. Toen werd de reeks alleen maar interessanter: Lancia Delta, Ferarri F355, oude Porsche turbo’s…. het jaren 80 gevoel was alom aanwezig.

Sprintrace

Het parcours is 1.850 meter lang met in totaal 105 hoogtemeters die moeten overwonnen worden. Qua variatie zit er zowat alles in; een aantal haarspeldbochten en langere rechte stukken. Kortom, voldoende variatie om de middelpuntvliedende kracht zijn werk te laten doen als deze wagens naar boven knallen. Opeenvolgend krijg je dan de verschillende reeksen die zich klaarmaken voor hun tijd neer te zetten. We vinden een heleboel Lancer Evo’s terug, maar ook ouder gedienden zoals de Fiat 500, Corvette Stingray, Mini Cooper en Renault R5 turbo. Nostalgie troef...

Spreken we over het summum, dan denken we spontaan aan de categorie 2 met de competition cars. Praktisch alles dat net niet mag meedingen met F1-wagens komen er aan bod. Nu zien we een heel deel Formule 3-wagens voorbij komen, en een kijk in het programmaboekje laat ons kennismaken met motoren van Cosworth, Mugen, Mercedes en BMW in een superlichte koets en een bom aan vermogen. Die Audi S1 van in het begin? Die vind zijn weg naar boven in ongeveer een minuut. Deze monsters doen er maar 48 seconden over. Op een afstand van 1.850 meter een gigantisch verschil.

Conclusie

Al bij al is het best een unieke ervaring. Dit omdat het een soort van combinatie is tussen de beste rallywagens van weleer, tot en met formulewagens. Je kunt op sommige plaatsen letterlijk tot op 3 à 4 meter van de voorbijknallende monsters gaan staan, en dit geeft toch een speciaal gevoel in combinatie met het oorverdovend lawaai en snelheid. Het was de trip zeker waard, en we weten weeral dat ze in Luxemburg wel wat kunnen met de BBQ. Het plaatselijke Diekirch biertje was ook na 2 stuks doenbaar. Alvast een aanrader deze FIA Hill Climb Masters in Eschdorf.