Als we de geruchten mogen geloven, dan zou DeTomaso via een veiling in handen zijn gekomen van een Zwitserse holding die 2 miljoen Euro op tafel zou gelegd hebben om het Italiaanse automerk binnen te halen.

DeTomaso is niet iets wat we elke week of maand (of jaar) in het verkeer tegenkomen en dat is om de éénvoudige reden dat dit merk zijn gloriedagen een aantal decennia terug kende.

Opstart

De oprichter van het merk, de Italiaans/Argentijnse Alejandro de Tomaso is een voormaling Formule 1-rijder die twee keer uitkwam voor het Italiaanse OSCA van de gebroeders Maserati in de late jaren 50. Dankzij zijn eigen vermogen kon hij na zijn Formule 1 jaren een automerk oprichten en was hij in 1967 zelfs eigenaar van het Italiaanse designhuis Ghia. Het logo dat gebruikt werd voor deze sportwagens was een combinatie van de Argentijnse vlag en het symbool dat gebruikt werd op de ranch waar hij opgroeide.

Privé huwde hij met de kleindochter van de oprichter van General Motors waardoor de Italiaans/Amerikaanse connectie voor handen lag en Ford ten slotte in 1970 Ghia terug overkocht van DeTomaso.

Mangusta

De eerste productiewagen was de Vallelunga die tussen 1964 en 1968 werd geproduceerd. De onderdelen voor deze laatste kwamen voornamelijk van Fords (1,6-liter motor) en Triumphs (chassis) die in hetzelfde tijdperk ook al geproduceerd werden. Uiteindelijk hebben maar 50 modellen de productie verlaten en waren er voornamelijk problemen met de sterkte van het chassis wanneer het vermogen steeg.

De basis van de Vallelunga deed dienst in de ontwikkeling van de Mangusta, wat voor velen nog altijd de eerste echte volbloed DeTomaso is met een krachtige Ford V8 middenmotor. Deze motor leverde 306 pk's die hun weg vonden naar het asfalt via de achterwielen een een versnellingsbak met 5 verhoudingen. Hij werd gemaakt tussen 1967 en 1971 en de totale productie kwam uit op een 400 stuks. Hij was voor zijn tijd een flink stuk goedkoper dan vergelijkbare Lamborghini's en Ferrari's maar toch was het een wagen met een donker kantje. De gewichtsverdeling was namelijk 32% op de vooras en 68% op de achteras, wat voor een zwevend effect zorgde telkens je in de bocht begon te accelereren.

De Mangusta kwam van de hand van Guigiaro en dit model vond ook zijn weg naar Amerika omdat op dit moment Ford 80 procent van DeTomaso aandelen in handen had. Ondanks het feit dat het een Italiaanse sportwagen was, vonden toch meer dan de helft van de Mangusta's een eigenaar aan de andere kant van de oceaan.

Pantera

Het ontwerphuis Ghia viel in 1970 terug in handen van Ford, en omdat de Mangusta al geleverd werd met een Ford V8-motor kwam de samenwerking tussen DeTomaso en General Motors tot een nieuw hoogtepunt met de in 1970 voorgestelde Pantera. Door deze samenwerking en de populariteit van dit model liepen er tussen 1971 en 1973 in totaal 6.128 stuks van de Pantera van de band, wat ook betekende dat dit het grootste aantal DeTomaso wagens was in de geschiedenis van het merk.

De cijfers waren fenomenaal voor deze tijd en dankzij de 5.8 liter Ford V8 met 330 pk was een spurt van 0 tot 100 km/u mogelijk in slechts 5,5 seconden. De topsnelheid lag op 256 km/u en het rijklaar gewicht was 1.420 kg.

Ford verbrak door de oliecrisis in 1973 de samenwerking met DeTomaso, waardoor de productie terug in handen viel van DeTomaso zelf en in de jaren hierna werden het grootste aantal wagens terug met de hand gebouwd en zou de productie nooit meer de 100 stuks per jaar bereiken.

In totaal heeft de productie van de Pantera 20 jaar standgehouden en kwamen er verschillende versies op de markt waaronder de Pantera L, GT4, GTS en de GT5. In 1991 waren er in totaal 7.260 modellen geproduceerd toen men stopte met de productie.

De Toekomst?

Geruchten blijven geruchten, maar er zou door de Zwitserse holding een fabriek geopend worden in het Italiaanse Turijn waar aan een nieuw model met middenmotor zou gewerkt worden dat tegen 2021 het daglicht moet zien.