Vroeger bladerde je door allerhande automagazines om te stuiten op enkele plaatjes van die nieuwe supercar. Hoewel de tekst sprak over een heerlijke V12 met brullende uitlaat kon jij het enkel maar proberen te repliceren in je gedachten. Als je dan de wagen voor het eerst in het echt kreeg te zien - meestal op een luie zondag wanneer je hoogtepunt de taart bij grootmoeder ging zijn - werd je overspoeld door een mix van kippenvel, emotie en een goed gemeende Fuck yeah! Want die twee foto's uit het magazine vallen in het niets tegenover de real deal.

Laten we nu in de tijd springen naar, tja, 2014. Plaatjes lekken dat het een lieve lust is, op het internet staan megagalerijen van 340 plaatjes waarin het ventieldopje vanuit 5 hoeken is getrokken en je kan er prat op gaan dat niet veel later de eerste filmpjes op Youtube verschijnen. En daar knelt het schoentje, want wanneer je de wagen voor het eerst in het echt krijgt te zien heb je Chris Harris er al mee zien driften, Top Gear ermee door een brandende hoepel zien springen en ons er een tekst over zien schrijven. Je kent de wagen al. Je bent hem zelfs wat beu.

Misschien is dat ook de reden waarom de Ferrari LaFerrari, BMW M4 en Maserati Ghibli niet dezelfde sensaties weten op te wekken als een oude Ferrari F40 of McLaren F1. Hoeveel keer heb jij de F40 al gezien? Juist ja. De BMW M4? Dagelijks verschijnen er zo'n 30 filmpjes van op het internet...

Kijken jullie nu anders naar auto's door Youtube?