Een drieling, de Citroën Berlingo, Opel Combo en Peugeot Partner. De Berlingo werd het eerst boven de doopvont gehouden, nu volgt broertje Combo. De verschillen konden evenwel niet groter zijn. Want hoewel in de basis dezelfde fundamenten, het EMP2-platform, opteert Opel voor een meer gemoedelijke aanpak.

Geen zwartgemaakte A-stijl dus, geen spitse LED-dagrijlichten die frontaal de aandacht opslorpen en al helemaal geen airbumps op de carrosserie. Het resultaat is dat de Combo er uit ziet zoals we een ludospace - want zo heten die busjes - al jaren kennen. En sommige klanten willen gewoon niets meer dan dat... een grijs, degelijk busje.

Vochtige sifon

Vooral die degelijkheid moet een serieuze boost krijgen bij de nieuwe Combo. Niet dat er met de vorige iets mis was maar de vereisten waaraan die werden gebouwd werden tien jaar geleden gelegd. Vandaag de dag zijn klanten weer wat meers gewoon. Het maakt dat het interieur daardoor een stevig stap voorwaarts neemt. Met een dashboard dat zo uit een auto kan komen, een knappe wagen zelfs. Dankzij het zwevende infotainmentscherm en de knappe ventilatieknopjes.

Daarnaast is de Combo nog steeds praktischer dan eender welke crossover die ze voor je voeten kunnen werpen. Met "maximaal plaats voor 7 personen... en twee Golden Retrievers" (dan toch wat humor bij Opel) en stouwruimte waar je innerlijke loodgieter een vochtige sifon van krijgt.

8-traps automaat, in een busje

Waar je ook de update zal merken is op het veiligheidsdepartement. Want tien jaar geleden kon je niet bedenken dat een busje gerief zoals een 360°-camera, head-updisplay en een automatische cruisecontrol zou krijgen. Niet enkel meer luxe dus maar ook nog een streep extra gebruiksgemak met die snufjes.

Over exacte motorisaties is Opel nog stil, denk een aan viercilinder diesel en benzine, mogelijks een driecilinder benzine en standaard een manuele vijf- of zesbak (afhankelijk van de motor) en een optionele 8-traps automaat. Nu is het afwachten tot Peugeot nog broertje Rifter met de wereld deelt.