Mag op ons continent de Tucson dan wel dé belangrijkste wagen zijn voor het Zuid-Koreaanse merk, op wereldschaal mag je de Sante Fe niet onderschatten. Een ruime SUV met een hoop luxe aan boord, plaats voor zeven en de mogelijkheid om serieus wat gerief te trekken. Het zou zo een Amerikaan kunnen zijn. Maar toch... toch gaat Hyundai er prat op dat de nieuwe generatie Santa Fe in Europa werd ontwikkeld.

Zelfzeker gebekt

De Koreanen hadden namelijk jaren terug al door dat dit de sleutel is tot succes; auto's voor Europa (en de rest van de wereld) ontwikkelen in Europa. Klagen doen we niet, want een groep topdesigners en ingenieurs kregen daardoor een blanco cheque om te komen werken bij het merk. Waardoor we de laatste jaren naar straf gerief kijken. Zowel visueel als technisch.

Deze vierde Santa Fe is daar geen uitzondering op. Wat ooit begon als een Aziatische blob is nu uitgegroeid tot een zelfzeker gebekte... euhm... container. Geen klacht trouwens, want het is geen sinecure om stevige proporties een aantrekkelijk design te geven. Kijk maar naar de Audi Q7. Nee, we kunnen het uiterlijk wel pruimen. Met de spitse dagrijverlichting die wordt "gedragen" door een zilveren vleugel, de ferme grille en de uitgerekte wielkasten. Hyundai is dan weer vooral fier op de gekrompen C- en D-stijl. Waardoor de Santa Fe minder zwaar oogt bovenaan.

Diamantair

Samen met de komst van de laatste generatie i30 introduceerde Hyundai haar nieuwe designfilosofie voor het interieur. Het zal je dan ook niet verbazen dat de nieuwe Santa Fe daar eveneens van mag profiteren. Het gaat dan onder andere over een tablet op het dashboard (minimaal 5-duim, maximaal 8-duim) maar ook over een kwaliteitsboost. Het moet gezegd, de gebruikte materialen komen uit een heel ander schap. Dankzij een lederen dashboard en zelfs gestileerde rubberen matjes in de kleinste opbergvakjes (diamantmotief).

Helemaal weg van de harde plastiek geraken ze niet (centrale stuk stuurwiel en lagere delen van het interieur), het blijft natuurlijk een Amerikoreaan. Toch weten genoeg accenten je af te leiden. Zoals het digitale instrumentenbord, de head-updisplay en - voor ons met stip op één - het unieke zacht materiaal van de dakhemel. We zijn snel content, zo blijkt. Vooral met de stoelkoeling op volle kracht.

Riant

Al moet de Santa Fe niet enkel teren op zachte(re) materialen en enkele digitale schermpjes. Want in de eerste plaats blijft dit vooral een ruime rakker. Zeven centimeter komt er trouwens bij vergeleken met de vorige generatie (voor 4,77 meter aan lengte). Waardoor de Grand Santa Fe zo'n proporties aan begint te nemen, dat die niet naar Europa komt. Geen vrees echter, want de reguliere Santa Fe mag voortaan ook zeven zitplaatsen herbergen.

Laat je die twee extra plaatsen voor wat ze zijn, dan groeit de koffer tot 625 liter (+40 stuks). Maar liefst 75 liter meer dan je in pakweg een Audi Q5 krijgt! Segmentskoning Skoda Kodiaq moet 'ie evenwel nog altijd voor laten gaan, want die Tsjechische containter slikt 650 liter zonder stoelentovenarij. Alleen voelt deze Fe een stuk kwalitatiever aan binnenin dan die Oost-Europeaan.

Ander decennium

Serieus wat auto, dus dat zal ook wel rijden als een boot? Nou, dat zouden we zo maar niet zeggen. Want nooit heb je het gevoel dat de vierde Santa Fe niet thuis hoort op onze Europese wegen. De afstelling neigt vooral naar comfort (gelukkig) maar zompig wordt het nooit. Mede dankzij de HTRAC vierwielaandrijving die maximaal 50 procent van de kracht naar de achterwielen kan sturen, het nieuwe onderstel én opvallend directe stuurinrichting (zit jij hier voor iets tussen, Biermann?)

Zwakke schakel in het heel het verhaal is spijtig genoeg de motor voorin. Of toch de 2.2 CRDi die wij reden. Een viercilinder diesel met 197 pk en 436 Nm die vooral aanvoelt als een werkpaard. Ja er is koppel... maar meer ook niet. Geen finesse, stille werking onder belasting of enige vorm van levensvreugde. Hyundai heeft reuzenstappen gezet het voorbije decennium, dit blok stamt nog vanuit de tijd daarvoor. De oplossing? Hyundai is bezig aan een roedel versies met batterij (van puur elektrisch, over hybride tot plug-in). De benzineversie? Die blijft in de VS hangen. Waar deze Fe trouwens van de band rolt.

Dankjewel 8-trap

Is het dan huilen met de pet op? Dat nu ook weer niet. Een nagelnieuwe 8-trapsautomaat met koppelomvormer sust de dramatiek wat. Een evolutie op de zestraps die je voordien kon krijgen trouwens. Door letterlijk één versnelling voor de eerste en één versnelling achter de laatste te plaatsen. Daardoor een soort van low gear eerste en een laatste versnelling die het verbruik kan drukken op de autostrade.

Er is trouwens ook nog een 2-liter diesel met 150 of 182 pk en 397 Nm koppel. Een motor die zich leent om aan de Mild Hybrid te gaan, zoals in de opgefriste Tucson. Met zo'n extra grob elektrokracht misschien de interessantere keuze op termijn. Al heeft Hyundai de komst daarvan nog niet bevestigd.

Dit, verplicht, nu

Enfin, het zeurpunt is uit het systeem, terug naar de positieve kwaliteiten van de Santa Fe. Zoals de veiligheidsvoorzieningen bijvoorbeeld. Ja, het ding heeft een adaptieve cruisecontrole en een noodrem, daar gaan we jullie zelfs niet meer mee lastig vallen. Belangrijker zijn de nagelnieuwe snufjes die volgens ons nu al zouden moeten gestandaardiseerd worden in de industrie.

Neem nu de Safe Exit Assist voor de achterportieren. Besluit zoonlief de deur open te kegelen net wanneer er een fietser aankomt, dan zal de Santa Fe actief de deur tegen houden. Je moet al een Audi A8 kopen om een soortgelijk snufje tegen te komen. Helemaal een no brainer om te verplichten, beste Europese Unie, is Rear Occupant Alert. Dat systeem monitort je achterbank en weet dat er iets of iemand aanwezig is. Stap je uit, dan zal de instrumentencluster een melding geven. Mis je die en sluit je de wagen, dan zal de Fe als een malle aan het claxonneren en flitsen met de lichten gaan. Je weet wel, om zo nooit je hond of baby van een paar maanden te vergeten in de snikhete zon...

Het groot vraagteken

Er hangt - momenteel - echter één groot probleem boven de Santa Fe; er is geen prijs. Of toch niet in ons Belgenland. Waardoor het natuurlijk moeilijk is om een eerlijk besluit te trekken. Britse prijzen tonen alvast dat Hyundai de Santa Fe hoger op de prijzenladder plaatst. Door het model zo goed als meteen full-option aan te bieden. Daardoor een stuk duurder dan een Skoda Kodiaq die beschikt over kale instapversies natuurlijk.

Val dus niet van je stoel als Hyundai hier BMW X3-gelden voor vraagt (+40.000 euro). Alleen is deze Fe een stuk ruimer dan die Duitser en zal je dus standaard over een stuk straffere uitrusting beschikken. Of die uitrusting straf genoeg is om klanten te overtuigen zo veel sollen neer te laten leggen voor een Hyundai, dat is een ander verhaal natuurlijk.

Conclusie

Al weer bijna twintig jaar geleden baande Santa Fe de weg voor Zuid-Koraanse-SUV's in Europa. Tucson en Kona mogen tegenwoordig dan wel de volumefakkel over hebben genomen, de Santa Fe blijft zonder twijfel het vlaggenschip voor Hyundai. Met hypermoderne technologieën, een kwaliteitsvolle afwerking en zelfzeker voorkomen. Nu nog de motoren op het huidige Hyundai-niveau krijgen.